συνΕΥΘΥΝΗ για Δικαιοσύνη - συνΕΥΘΥΝΗ για Αξιοκρατία - συνΕΥΘΥΝΗ για Ελευθερία

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

η σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα δεν αφήνει περιθώρια σε κανέναν Έλληνα πολίτη αυτής της χώρας να μην προβληματίζεται σοβαρά.

Τα τελευταία 40 χρόνια ένα ολόκληρο σύστημα τράφηκε και συντηρήθηκε από έναν σαθρό πολιτικό κόσμο, με εξυπηρετήσεις, ρουσφέτια, ανταλλάγματα είτε σε... «είδος» είτε σε ψήφους και έλλειψη δικαιοσύνης, καταλύοντας κάθε έννοια ισονομίας στον απλό πολίτη. Αυτό προκάλεσε το κοινό αίσθημα φέρνοντας έναν θυμό που γίνεται κάθε μέρα και πιο μεγάλος και δυστυχώς ανεξέλεγκτος όπου και οι περισσότεροι από εμάς, δικαιολογημένα είμαστε αγανακτισμένοι.

Ύψιστες αξίες φαίνεται να έχουν πάει περίπατο στην Ελλάδα του 2011, όπου καταρρέουν τα πάντα, ζούμε στιγμές πνευματικής, ηθικής και οικονομικής “φτώχειας”. Δεν είναι όμως λογικό, Έλληνες να στέκονται μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη με την Ελληνική σημαία να κυματίζει και να μουντζώνουν. Αυτή και μόνο η πράξη μας οδηγεί ένα βήμα πριν την αναρχία, με αποτέλεσμα την κατάλυση της δημοκρατίας.

Είναι σαν να αποποιούμεθα το ένδοξο παρελθόν της ελληνικής δημοκρατίας και να χάνεται το αίσθημα της εθνικής μας περηφάνιας. Και χάνεται με τέτοιο τρανταχτό και θορυβώδη τρόπο, που τούτη η κατάντια, προκαλεί ντροπή, μεγαλύτερη από την επαπειλούμενη χρεοκοπία του τελευταίου χρόνου.

Όμως, δεν πρέπει η Ελλάδα να είναι αυτή που χρεοκοπεί, αλλά οι διαχειριστές της εξουσίας που επιλέγουμε. Αυτοί είναι που χρεοκόπησαν, υποθηκεύοντας και το μέλλον μας

Το δίχως άλλο, όλοι μας έχουμε μερίδιο σε αυτή την κατάντια.

Ποιον πολίτη και ποιον πολιτικό θα βρει κανείς σήμερα στην Ελλάδα όπου θεωρεί τους νόμους και την τήρησή τους όχι απλά θεμελιακό στοιχείο της δημοκρατίας αλλά κορυφαία υποχρέωσή του;

Και όμως, φαίνεται να ξεχάσαμε ότι 2500 χρόνια πριν, ένας Έλληνας, ο Σωκράτης ήπιε κώνειο, διδάσκοντας με το παράδειγμα του αυτό, όχι μόνο τους μαθητές του αλλά ολάκερη την ανθρωπότητα για την αξία της τήρησης των νόμων.

Είμαι, αγανακτισμένη με την κοινοβουλευτική ολιγαρχία, τον επαγγελματισμό της επανεκλογής, την κοινωνία των κολλητών, το απέραντο δημόσιο και τη δαιμονοποίηση της αριστείας, της δημιουργικότητας, του εθελοντισμού.

Ελπίζω σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μέσα από ηθική κάθαρση και επαναπροσδιορισμό της νομιμότητας πολιτικών και κράτους, που θα εξασφαλίσει στην ελληνική κοινωνία τη δημιουργία συνθηκών ή μηχανισμών επ΄ ωφελεία και των ατόμων και του συνόλου. Αυτό προσδιορίζεται από τρεις παράγοντες:

1ο. Εξουσία: που θα μπορεί να εμπνεύσει, και Αρχή που μπορεί να επιβάλει τη συνεργασία και την θετική κοινωνική συμπεριφορά.

2ο. Ηγεσία: με ικανό αριθμό, μια κρίσιμη μάζα μορφωμένων ατόμων, με παιδεία διατεθειμένοι να ηγηθούν και να δώσουν το καλό παράδειγμα.

3ο. Εκπαίδευση: όπου το άτομο δέχεται να θυσιάσει το ατομικό συμφέρον του για το κοινό καλό.

Όλοι γνωρίζουμε ότι οι κοινωνίες προχωρούν και προκόβουν μόνο εάν οι λαοί συμμετέχουν ενεργά στην μοίρα τους και η Δημοκρατία έχει νόημα μονάχα όταν συμμετέχουν ελεύθεροι πολίτες.

Εάν είναι οι πολίτες που αγανακτούν με τις επιλογές τους (διότι αυτοί οι ίδιοι ψηφίζουν), να διαμαρτύρονται από την επομένη των εκλογών και μετά να πηγαίνουν σε επόμενες εκλογές να επιβραβεύουν με την ψήφο τους πάλι τους ίδιους πολιτικούς, τότε δεν αξίζουν να είναι ελεύθεροι!

Γιαυτό η Πατρίδα μας, όπως και όλες οι κοινωνίες, χρειάζονται κινήματα ελεύθερων και ενεργών πολιτών, όχι αγουροξυπνημένων και αγανακτισμένων επαναστατών.

Δυστυχώς όμως,  η έως τώρα, διαχείριση του πολιτισμού μας από πολίτες και πολιτικούς. δεν διαφέρει από τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα σκουπίδια μας. Χωρίς σχεδιασμό, ανεύθυνα και με χρήση δυνάμεων καταστολής σε κάθε πιθανή αντίρρηση. Για να αλλάξει η σημερινή κατάσταση στην πατρίδα μας, χρειάζεται ηγέτες με αίσθημα δικαιοσύνης, για να τηρούνται οι νόμοι που θα εμποδίζουν τα χειρότερα και  παιδεία που θα  βοηθήσει να γίνουμε καλύτεροι.

Σήμερα που έχουμε φτάσει στο μη περαιτέρω, είναι αναγκαίο να συμβάλλει ο καθένας από μας, στην αναστήλωση της ελληνικής κοινωνίας. Με  πολιτική αναστήλωση,  οικονομική αναστήλωση και προσωπική αναστήλωση.

Με άλλα λόγια: Η ελληνική κοινωνία οφείλει να γίνει:
Ωριμότερη στην αυτογνωσία της,
Μετρημένη στις επιθυμίες της,

Υπεύθυνη στις επιλογές της.

Η Ελλάδα έχει τα πάντα για να μπορούμε να ζούμε όλοι καλά.
Η λύση υπάρχει και είναι γραμμένη με το πιο ανεξίτηλο μελάνι, με το γενετικό μας υλικό, το αίμα μας.
Οφείλουμε να το αναζητούμε, να συμμετέχουμε και να οδηγούμεθα από αυτό!...Επιτέλους είναι καιρός να φερθούμε με:

συν-ΕΥΘύΝΗ για Δικαιοσύνη

συν-ΕΥΘύΝΗ για Αξιοκρατία

συν-ΕΥΘύΝΗ για Ελευθερία!

Αρβανίτη Πρεβεζάνου ΕΥΓΕΝΙΑ

επιλ. Βουλευτής Περιφέρειας Αττικής (υπόλοιπο)

αναπλ. Περιφερειακή Σύμβουλος Βορείου Τομέα Περιφέρειας Αττικής