Μην αφήσουμε να επιβάλουν στο έθνος των Ελλήνων την συλλογική αυτοχειρία, υποσχόμενοι την...μετά θάνατον σωτηρία!

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), διαπιστώθηκε ότι κίνδυνο Φτώχειας, και κοινωνικό αποκλεισμό απειλεί το 27,...7% του πληθυσμού της Ελλάδας. Οι Έλληνες είμαστε πλέον αναγκασμένοι να δώσουμε την μάχη της επιβίωσης Καθημερινά εκατοντάδες άνεργοι οδηγούνται στα όρια της φτώχειας ακόμη και οι μέχρι πρότινος οικονομικά υγιείς, Έλληνες.

Στην Ελλάδα της αυξανόμενης δυστυχίας, γενικευμένης ανασφάλειας, θολού μέλλοντος, με την ανέχεια και την απελπισία να καταλαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού οι αυτοκτονίες εξελίσσονται σε πολιτικές πράξεις. Έτσι συνέβη και με την τραγική αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού, ο οποίος αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι σε κεντρική πλατεία στο Σύνταγμα της Αθήνας. Στο σημείωμα που άφησε μεταξύ άλλων έγραφε:

«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου* εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μία αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή. Επειδή έχω μία ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου. Πιστεύω, πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στο Μουσολίνι (πιάτσα Λορέτο του Μιλάνου)».

Ένας άλλος Γεώργιος Κ. Τσολάκογλου, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, Γεώργιος Α. Παπανδρέου, ομολόγησε την εκούσια παράδοση στο ΔΝΤ και στην ΕΕ, και την απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδας. Στην συνέχεια, η ελληνική κυβέρνηση με πολιτικό πραξικόπημα και κατάφωρη παραβίαση του Ελληνικού συντάγματος, υπέγραψε μια επαίσχυντη δανειακή σύμβαση, σύμφωνα με την οποία παρεχωρήθησαν, άνευ όρων στις τράπεζες, ξένες και ντόπιες, για πρώτη φορά στην ιστορία των πολιτισμένων λαών, τα κυριαρχικά δικαιώματα μιας χώρας, καθώς και όλα τα δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά της στοιχεία. Έτσι, ο τραπεζίτης τοποθετήθηκε πρωθυπουργός, οι τοκογλύφοι εξελίχθηκαν σε φιλεύσπλαχνους δανειστές χρημάτων με ανήθικα επιτόκια, οι κεφαλαιοκράτες χαρακτηρίζονται επενδυτές, οι κερδοσκόποι παριστάνουν τους ευεργέτες. Και οι κυβερνώντες-υπάλληλοι τους υποκλίνονται όπως κάνουν οι υπηρέτες στους αφεντάδες και πολλοί οσφυοκάμπτες πολιτικοί. Με αυτή τους την υπόκλιση θέλουν να υποκλιθούμε και εμείς μην τυχόν χάσουμε τα προνόμια μας, όπως μέχρι πρόσφατα συνήθιζαν να κάνουν. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, ότι η δανειακή αυτή σύμβαση, ούτε καν επικυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, όπως προβλέπει το σύνταγμα.

Σε τούτο τον ασύμμετρο πόλεμο, μας προέταξαν την χρεοκοπια μαζί με τον φόβο της ανεργίας και μας πρόσφεραν τον πανικό της φτώχειας. Ενάντια στην πατρίδα μας, εξαπέλυσαν επίσης, εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους λαθρομετανάστες, αντί για στρατιώτες με όπλα.
Μια ολόκληρη χώρα κυβερνάται από συμφεροντολογικές συντεχνίες, δημαγωγούς και ανεύθυνους πολιτικούς και ένας ιστορικός λαός μέσα από οικονομική και κοινωνική κρίση, την διάβρωση των αξιών της ελληνικής κοινωνίας στην ερήμωση, τη θλίψη και την ανεργία οδηγείται στην εξαθλίωση. Ετσι, ξεκομμένος από τον Θεό, την Πατρίδα και την οικογένειά του, θεωρείται αναλώσιμος. Σήμερα το αντιστοιχούν χρέος, από το συνολικό Δημόσιο χρέος, είναι για κάθε νοικοκυριό 92.115 €, και για κάθε Έλληνα πολίτη και για κάθε νέο παιδί που γεννιέται είναι 32.875 €. Όμως, η Ελλάδα μας, δεν είναι η ψωροκώσταινα, αλλά πλούσια χώρα -όχι μόνο σε φυσικό πλούτο, αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό και προπάντων σε πνευματικό και πολιτιστικό πλούτο.

Η ηρωική έξοδος των υπερασπιστών του Μεσολογγίου που πραγματοποιήθηκε την νύχτα της 10ης προς την 11 Απριλίου του 1821 και η εξίσου ηρωική αντίσταση των Ελλήνων στις μάχες των οχυρών πριν την παράδοση του Ελληνικού λαού, στους Γερμανούς κατακτητές τον Απρίλη του 1941, δείχνουν ότι σε αυτό τον Τόπο του ελληνικού Γένους, των Μαρτύρων και των Ηρώων, δεν προσκυνάμε ποτέ και κανένα βάρβαρο. Γιαυτό και η, μέχρι πρόσφατα, οσφυοκάμπτουσα μικροαστική τάξη της ελληνικής κοινωνίας, μετατρέπεται σε οργισμένους πολίτες. Δεν συνομιλεί, δεν διαπραγματεύεται και δεν αναγορεύει τους διαπραγματευτές προδότες σε κυβερνήτες.
Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, έχει τον δικό του κώδικα τιμής και αξιοπρέπειας, όπως και τις δικές του αντοχές. Εφτασε η στιγμή που πρέπει να παλέψουμε για να συσπειρώσουμε και να σταθεροποιήσουμε την ελληνική κοινωνία μέσα από την συγκρότηση ρεαλιστικών εναλλακτικών οικονομικών και πολιτικών αποφάσεις οι οποίες θα εγγυώνται την αξιοπρεπή επιβίωση για τους όλους τους Έλληνες πολίτες.
Να ανακτήσουμε την ατομική και συλλογική ευθύνη. Να οργανωθούμε!
Όλοι! Ανεξαρτήτως τι πιστεύουμε και που ανήκουμε.
Οι ιδέες και τα οράματα δεν έχουν γεωγραφικό προσανατολισμό.
Η ανεργία, η φτώχεια και η πείνα δεν διακρίνουν φιλελευθερισμό ή σοσιαλισμό, αριστερά ή δεξιά. Μαζί πρέπει να ξαναβρούμε τη χαμένη μας αξιοπρέπεια και αν δεν το κάνουμε τώρα, το επόμενο βήμα δυστυχώς οδηγεί στην αυτοκτονία μας ως χώρα συνολικά.

Η ζωή όμως, είναι πολύ ισχυρότερη από το θάνατο.

“Εγείρεσθε! Όσοι Ζωντανοί, Όσοι Καθαροί.”

Αρβανίτη - Πρεβεζάνου ΕΥΓΕΝΙΑ

Επ. ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ περιφέρειας Αττικής (υπόλοιπο)

ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ!

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο Γεώργιος Τσολάκογλου του Κωνσταντίνου;

Ο Γεώργιος Τσολάκογλου του Κωνσταντίνου ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, διορισμένος πρωθυπουργός κατά την περίοδο κατοχής της Χώρας 1941–1942 από τις δυνάμεις του Άξονα. Μετά την επίθεση όμως των Γερμανών κατά της Ελλάδος (6 Απριλίου 1941) και την υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού από το μέτωπο της Βορείου Ηπείρου, ο Τσολάκογλου και ορισμένοι άλλοι ανώτεροι αξιωματικοί του Στρατού έλαβαν την πρωτοβουλία για συνθηκολόγηση, κρίνοντας εκείνοι πως κάθε αντίσταση στους κατακτητές θα ήταν μάταιη.

Έτσι, στις 20 Απριλίου 1941, ημέρα του Πάσχα, υπέγραψε πρωτόκολλο ανακωχής και την επόμενη ημέρα (21 Απριλίου) στην Λάρισα, «υπό το κράτος βίας», υπέγραψε ως διοικητής της Ελληνικής Στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού στους Γερμανούς. Στις 30 Απριλίου του 1941, ορκίσθηκε από μόνος του (- διορίστηκε) Πρωθυπουργός, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1942. Κατά την πρωθυπουργία του, προσπάθησε να διατηρήσει τη δραχμή ως κατοχικό νόμισμα, πλην όμως η δέσμευσή του από τις Αρχές κατοχής είχε σαν συνέπεια τη συνεχή υποτίμηση, που οδήγησε σε ραγδαίες αυξήσεις τιμών και πείνα. Για την κατάσταση εκείνη οι Γερμανοί επέρριψαν ακέραιη την ευθύνη στους εισήγαγαν στη συνέχεια τη λεγόμενη "μεσογειακή δραχμή".

Μετά την απελευθέρωση, ο Τσολάκογλου συνελήφθη και παραπέμφθηκε στο δια της Συντακτικής Πράξεως με αριθμό 6/1945 συσταθέν Ειδικό Δικαστήριο, κατηγορούμενος για παράνομη συνθηκολόγηση που είχε προβεί με τον εχθρό, χαρακτηριζόμενη ως «συνθηκολόγησιν εν ανοικτώ πεδίω» και «πριν η υπ' αυτόν στρατιωτική δύναμις εκπληρώση πάν ό,τι το στρατιωτικόν καθήκον επιβάλλει» , καθώς και για εθνική αναξιότητα για την συνεργασία του, στη συνέχεια, με τις κατοχικές Δυνάμεις, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός της χώρας. Στις 31 Μαΐου του 1945, το Ειδικό αυτό Δικαστήριο τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά το Συμβούλιο Χαρίτων μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια κάθειρξη. Πέθανε από λευχαιμία, τον Μάιο του 1948.