ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΡΤ

Έχω στην κατοχή μου ένα αποθηκευτικό χώρο στην Αθήνα για τον οποίο καταβάλω ετησίως για ΕΡΤ και Δημοτικά ΤΚΦ (τέλη καθαριότητας και φωτισμού) ένα υπέρογκο ποσό. Φυσικά στην αποθήκη δεν υπάρχει τηλεόραση, η αποθήκη δεν παράγει σκουπίδια και ούτε απολαμβάνει κάποιο όφελος από τον ανύπαρκτο φωτισμό του δρόμου. Ως εκ τούτου μελετάω τις διαδικασίες που θα πρέπει να ακολουθήσω για να διακόψω αυτή την κλοπή. Έπειτα από μελέτη στο ιντερνετ κατέληξα στα εξής:

Σύμφωνα με το νόμο 1828/1989 τα ΤΚΦ είναι ανταποδοτικά οφέλη. Συγκεκριμένα στο άρθρο 25 παράγραφος 12 αναφέρεται:

12. (14). Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου μπορεί να επιβάλλονται τέλη ή εισφορές για υπηρεσίες ή τοπικά έργα της περιοχής τους, που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην ανάπτυξη της περιοχής και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Τα τέλη αυτά ή οι εισφορές αυτές έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα. Το ύψος των τελών ή εισφορών, οι υπόχρεοι στην καταβολή τους και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια ορίζονται με την ίδια απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου. Όταν το ύψος των τελών ή εισφορών κλιμακώνεται, με βάση τα τετραγωνικά μέτρα έκτασης ή κτίσματος ή άλλη μονάδα υπολογισμού, η διαφορά του συντελεστή μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας κατηγορίας δεν μπορεί να υπερβαίνει το εικοσαπλάσιο της πρώτης".
Σχετική επίσημη δημοσίευση του Συνηγόρου του πολίτη αναφέρει ενδεικτικά ότι:
Για να είναι ανταποδοτικά τα τέλη θα πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

1. Να αποτελούν αντάλλαγμα μιας ειδικής παροχής που προσφέρεται αποκλειστικά στους βαρυνόμενους με αυτά και

2. Το ύψος τους να είναι ανάλογο προς το ύψος της αντιπαροχής της οποίας μπορεί να κάνει χρήση ο πολίτης.

Το σημείο 1 είναι σαφές και αφορά στον καθαρισμό και φωτισμό του δρόμου που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στον χώρο μου. Το σημείο 2 απαιτεί διευκρίνηση. Υποθέτω ότι εννοεί ότι αν αναλάβει το έργο τρίτος φορέας τότε το κόστος δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο. (μια εταιρία καθαρισμού για παράδειγμα και μια λάμπα που τροφοδοτείται από τον ίδιο το χώρο)
Σύμφωνα άλλωστε με τη εγκύκλιο #22 με α.π. 35692 έκδοσης 14/7/2005 ακίνητα που δεν χρησιμοποιούνται και δεν ηλεκτροδοτούνται δεν καταβάλουν ΤΚΦ. Αυτό αποδεικνύει ότι τα τέλη αυτά πρέπει να είναι παροχή που προσφέρεται αποκλειστικά στον βαρυνόμενο οπότε το απόσπασμα του άρθρου 12 που αναφέρει ότι:

"μπορεί να επιβάλλονται τέλη ή εισφορές για υπηρεσίες ή τοπικά έργα της περιοχής τους, που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην ανάπτυξη της περιοχής και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών"
Άρα αν αποδείξω ότι δεν κάνω χρήση των "ωφελειών" αυτών που με βαρύνουν μπορώ να σταματήσω να τις πληρώνω.
Στους λογαριασμούςτης ΔΕΗ αναφέρεται ότι:
"Βάσει του νόμου 25/75, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε από το Νόμο 429/76 του Νόμου 1080/80 και του νόμου 2130/93, η ΔΕΗ υποχρεούται να συνεισπράττει με τους λογαριασμούς ρεύματος τα ποσά των ΔΤ και να τα αποδίδει στους αρμόδιους Δήμους"
έπειτα:
"Βάσει του νόμου 1730/87 άρθρο 14, η Δεη είναι υποχρεωμένη να συν εισπράττει με τους λογαριασμούς ρεύματος και το ανταποδοτικό τέλος υπέρ της ΕΡΤ."
έπειτα:
"Η ΔΕΗ σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, υποχρεούται να διακόπτει την παροχή ρεύματος σε περίπτωση μη καταβολής των ποσών αυτών" (τι έγινε εδώ νόμους δεν έχουμε?)
Μάλιστα. Νόμοι που πρέπει να εξετάσουμε:
25/75
429/76
1080/80
2130/93
Ο νόμος 1080/80 ξεκινάει με κάτι βοσκοτόπια αλλά στο άρθρο 4 αναφέρει:

Άρθρον 4
Τέλος καθαριότητος
Η παράγραφος 1 του άρθρου 21 του ανωτέρω β. δ/τος αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“1. Δια τας υπό του δήμου ή κοινότητος παρεχομένας υπηρεσίας καθαριότητος των οδών, πλατειών και κοινοχρήστων εν γένει χώρων, της περισυλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων, ως και της κατασκευής και λειτουργίας κοινοχρήστων αφοδευτηρίων, επιβάλλεται τέλος οριζομένου δι’ αποφάσεως του συμβουλίου, υποκειμένης εις την έγκρισιν του νομάρχου”.
(Σημείωση : Με την παρ. 11(12) του άρθρου 25 του Ν. 1828/89, (ΦΕΚ-2 Α’) ορίζεται ότι : «Τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθ. 21 και 22 του ΒΔ 24-9/20-10- 58 (ΦΕΚ Α 171) και του άρθ. 4 του ν. 1080/80 (ΦΕΚ Α 246), ενοποιούνται σε ενιαίο ανταποδοτικό τέλος.
Το τέλος αυτό επιβάλλεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου για την αντιμετώπιση των δαπανών παροχής υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού, καθώς και κάθε άλλης δαπάνης από παγίως παρεχόμενες στους πολίτες δημοτικές ή κοινοτικές υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα. Για τον καθορισμό του συντελεστή του τέλους και τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του τέλους αυτού εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 25/75 (ΦΕΚ Α 74) όπως τροποποιήθηκαν με το ν. 429/76 (ΦΕΚ Α 235) και του άρθ. 5 του ν. 1080/80»).

Μάλιστα. Οι νόμοι που πρέπει να εξετάσουμε:
25/75 (ΦΕΚ Α 74)



429/76 (ΦΕΚ Α 235)
1080/80 (ΦΕΚ Α 246) (υπό εξέταση)
2130/93
1828/89 (ΦΕΚ-2Α)
ΒΔ 24-9/20-10-58 (ΦΕΚ Α 171)

Σύμφωνα όμως με το άρθρο αυτό (άρθρο 4 του νόμου 1080/80) η γενικότητα επανέρχεται ισχυρότατη καθώς γίνεται λόγος για κοινόχρηστους χώρους. Ποιος μας αποδεικνύει όμως την σχέση χρήσης κοινόχρηστων χώρων και χρήσης συγκεκριμένου χώρου ? και πως είναι πλέον «αποκλειστικό αντάλλαγμα»???
Επίσης:
Άρθρον 5 (Ν.1080/80)
Υπολογισμός τελών καθαριότητος και φωτισμού
1. Η παράγραφος 5 του άρθρου 1 του νόμου 25/ 1975 “περί υπολογισμού και τρόπου εισπράξεως δημοτικών τελών καθαριότητος και φωτισμού και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων” προστεθείσα δια του άρθρου 1 του νόμου 429/1976 “περί τροποποιήσεως διατάξεων, τινών του νόμου 25/1975”, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“5. Δι’ εστεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως, το εμβαδόν άνω των χιλίων (1.000) τετραγωνικών μέτρων και μέχρις εμβαδού εξ χιλιάδων (6.000) τετραγωνικών μέτρων δύναται να ορισθή μειωμένον υπό του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, λαμβανομένων υπ’ όψιν των παρεχομένων υπηρεσιών καθαριότητος και του πράγματι εξυπηρετουμένου υπό της υπηρεσίας καθαριότητος χώρου. Δια το πέρα των εξ χιλιάδων (6.000) τετρ. μέτρων εμβαδόν, ο συντελεστής του τέλους δεν δύναται να ορισθή μεγαλύτερος του εξήκοντα επί τοις εκατόν (60%) του ορισθέντος δι’ εστεγασμένους χώρους μέχρι χιλίων (1.000) τετραγωνικών μέτρων. Αι διατάξεις της παρούσης παραγράφου δύναται να εφαρμόζονται και επί μη εστεγασμένων χώρων, περί ων η παρ. 2 του άρθρου 3 του παρόντος νόμου, μέχρις εμβαδού εξ χιλιάδων (6.000) τετ. μέτρων . Δι’ εμβαδόν πέρα των εξ χιλιάδων (6.000) τετ. μέτρων δεν δύναται να ορισθή συντελεστής μεγαλύτερος του τριάκοντα επί τοις εκατόν (30%) του ορισθέντος δια τα χίλια (1.000) πρώτα τετραγωνικά μέτρα μη εστεγασμένου χώρου”.


2. Εις το αυτό ως άνω άρθρον προστίθεται παράγραφος 10 έχουσα ούτω:


“10. Ο συντελεστής των τελών καθαριότητος εστεγασμένων ή μη χώρων αναγνωριζομένων κατά τας ισχύουσας εκάστοτε διατάξεις ως Ελευθέρων Τελωνειακών Συγκροτημάτων, δεν δύναται να ορίζεται από 1ης Ιανουαρίου 1981 εις ποσοστόν μεγαλύτερον του πεντήκοντα τοις εκατόν (50%) του ορισθέντος συντελεστού δια τους αντιστοίχους χώρους άνω εξ χιλιάδων (6.000) τετραγωνικών μέτρων.

3. Η ισχύς του παρόντος άρθρου άρχεται από 1ης Ιανουαρίου 1981.

Πιο κάτω


'Αρθρο 10 : Φόρος επί ηλεκτροδοτούμενων χώρων, των χρησιμοποιουμεων ή προοριζομένων δια κατοικίαν ή δι' ασκησιν επαγγέλματος
1. Επιτρέπεται όπως οι δήμοι και αι κοινότητες επιβάλλουν υπέρ αυτών, δι' αποφάσεως του συμβουλίου των, φόρον εφ' εκάστου εστεγασμένου ή μη χώρου οικιακού καταναλωτού ή καταναλωτού εμπορικής ή βιομηχανικής χρήσεως κειμένου εις την περιφέρειάν των, ανά μετρητή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ. "O φόρος βαρύνει τον υπόχρεο σε πληρωμή του επ' ονόματι του εκδιδόμενου λογαριασμού καταναλισκόμενου ηλεκτρικού ρεύματος και συνεισπράττεται μετ' αυτού ενιαίως από τη Δ.Ε.Η., σε δόσεις ίσες προς τον αριθμό των εκδιδόμενων κάθε χρόνο λογαριασμών" (αντικ. από άρθρο 27 παρ. 3 του ν.2130/93). "Με την ίδια απόφαση ορίζεται και ο συντελεστής του φόρου σε ακέραιες μονάδες από έξι μέχρι δεκαέξι δραχμές κάθε έτος, κατά τετραγωνικό μέτρο φωτιζομένης επιφάνειας στεγασμένου χώρου, ανάλογα με την περιοχή στην οποία βρίσκεται". (αντικ. από άρθρο 54 Ν. 1416/84). Προκειμένου περί μη εστεγασμένου χώρου ο συντελεστής του φόρου ορίζεται κατά τετραγωνικόν μέτρον φωτιζομένης επιφανείας, εις το ήμισυ του δια τους εστεγασμένους χώρους ορισθέντος.

(Σημείωση: Με την παρ. 13 του άρθρου 25 Ν. 1828/89, ΦΕΚ 2 Α’, ορίζεται ότι:
«Ο προβλεπόμενος από τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθ. 10 του ν. 1080/80 συντελεστής του φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων ορίζεται από 6 μέχρι 25 δρχ., Ο συντελεστής αυτός μπορεί να αυξάνεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου μέχρι 20% για κάθε οικονομικό έτος.»)
2. Η κατά την προηγούμενην παράγραφον απόφασις, λαμβανομένη μέχρι τέλους του μηνός Οκτωβρίου, κοινοποιείται εις την ΔΕΗ μέχρι και της 30ης Νοεμβρίου εκάστου έτους, οι δε οριζόμενοι δι' αυτής συντελεσταί φόρου, ισχύουν από της 1ης του μηνός Ιανουαρίου του επομένου έτους και μέχρι τροποποιήσεως ή καταργήσεως της αποφάσεως ταύτης. Οι ούτω καθοριζόμενοι συντελεσταί τροποποιούμενοι, δεν εφαρμόζονται κατά την διάρκειαν του οικονομικού έτους καθ' ο ελήφθη η σχετική απόφασις. Κατά την πρώτην εφαρμογήν του παρόντος η απόφασις αύτη δύναται να ληφθή μέχρι τέλους Νοεμβρίου 1980.
3. Το ποσόν του φόρου προκύπτει δια του πολλαπλασιασμού των ανά μετρητήν παροχής ηλεκτρικού ρεύματος παρά της ΔΕΗ τετραγωνικών μέτρων επιφανείας του χώρου, επί τον συντελεστήν του φόρου. Δια τον προσδιορισμό της επιφανείας των εστεγασμένων ή μη χώρων, λαμβάνεται υπ' όψιν η υφισταμένη πραγματική ή πλασματική εμβαδομέτρησις δια τον υπολογισμόν των εισπραττομένων τελών καθαριότητος και φωτισμού, συμφώνως προς τας διατάξεις του ν. 25/75 "περί υπολογισμού και τρόπου εισπράξεως δημοτικών και κοινοτικών τελών καθαριότητος και φωτισμού και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων" ως ετροποποιήθη και συνεπληρώθη δια του νόμου 429/1976. Προκειμένου περί των ηλεκτροδοτούμενων το πρώτον χώρων, η εμβαδομέτρησις η αναφερομένη εις τας παρά των υποχρέων υποβαλλομένας εις την ΔΕΗ δια την σύνδεσίν των υπευθύνους δηλώσεις, επί του σώματος των οποίων βεβαιούται υπό του οικείου δήμου ή κοινότητος ότι κατετέθη παρ' αυτώ αντίγραφον τούτων. Ο δήμος ή η κοινότης γνωστοποιεί εις την ΔΕΗ ένα μόνο συντελεστή δια τον φόρον, ο οποίος πολλαπλασιαζόμενος επί το εμβαδόν, αποδίδει ποσόν ίσον προς το προκύπτον εκ του γινομένου του πραγματικού εμβαδού επί τον κατά κατηγορίαν συντελεστήν. Δια τον καθορισμόν της εις τετραγωνικά μέτρα επιφανείας των κατοικιών των κειμένων εις αγροτικάς περιοχάς, δεν λαμβάνονται υπ' όψιν οι χώροι σταυλισμού και οι εκτός της κυρίας κατοικίας λοιποί χώροι οι οποίοι δεν προορίζονται δια κατοικίαν.
4. Δια την είσπραξιν του κατά το παρόν άρθρον φόρου, εις άς περιπτώσεις δεν συνεισπράττονται υπό της ΔΕΗ τέλη καθαριότητος και φωτισμού, υποβάλλονται εις αυτήν εφ' άπαξ υπό του δήμου ή της κοινότητος καταστάσεις, εις τας οποίας δι' έκαστον υπόχρεον αναγράφονται τα πλήρη στοιχεία αυτού και το εμβαδόν του υποκειμένου εις τον φόρον χώρου.

5. Αι καταρτιζόμεναι καταστάσεις αποστέλλονται επί αποδείξει εις την ΔΕΗ μέχρι τέλους του μηνός Νοεμβρίου και ισχύουν καθ' όν χρόνον ισχύει η κατά την παράγραφον 1 απόφασις του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, μη απαιτουμένης νέας κατ' έτος συντάξεως καταστάσεως. Ο φόρος ούτος συνεισπράττεται υπό της ΔΕΗ δια δόσεων ίσων προς τον αριθμόν των εκδιδομένων κατ' έτος υπ' αυτής λογαριασμών καταναλώσεως ηλεκτρικής ενεργείας, κατά την διάρκειαν της χρονικής περιόδου, καθ' ήν εκτείνεται ο υπό ταύτης εφαρμοζόμενος κύκλος καταμετρήσεως, ανεξαρτήτως αν ο κύκλος ούτος συμπίπτει προς το ημερολογιακόν έτος και της τυχόν μεταβολής των συντελεστών.

6. Η κατά το παρόν άρθρον βεβαίωσις του φόρου συντελείται, εις μεν τας περιπτώσεις συνεισπράξεως υπό της ΔΕΗ των τελών καθαριότητος και φωτισμού μετά της αξίας του καταναλισκομένου ρεύματος, δια της εγγραφής του υποχρέου εις τον οικείον κατάλογον της ΔΕΗ τον αφορώντα τα τέλη ταύτα, εις δε τας περιπτώσεις καθ' άς δεν υφίσταται συνείσπραξις τελών καθαριότητος και φωτισμού, δια της εγγραφής του υποχρέου εις τας αποστελλομένας κατά την παρ. 4 εις την ΔΕΗ καταστάσεις. Εις αμφοτέρας τας περιπτώσεις δεν απαιτείται σύνταξις χρηματικού καταλόγου υπό του δήμου ή της κοινότητος.

7. Τα εισπραττόμενα υπό της ΔΕΗ ποσά φόρου αποδίδονται εις τους δικαιούχους δήμους και κοινότητας, δια της αυτής εκκαθαριστικής καταστάσεως των τελών καθαριότητος και φωτισμού εντός του τρίτου μηνός, από της λήξεως του μηνός τον οποίον αφορούν λογιστικώς οι σχετικοί λογαριασμοί.

8. Η ΔΕΗ δύναται να παρέχη εις τους δικαιούχους δήμους και κοινότητας χρηματικάς προκαταβολάς, έναντι των προς απόδοσιν εισπραττομένων ποσών φόρου.

9. Δήμοι έχοντες ιδίαν ταμιακήν υπηρεσίαν ή υπηρεσίαν υδρεύσεως ή δημοτικήν επιχείρησιν υδρεύσεως ή δημοτικόν οργανισμόν υδρεύσεως δύνανται δι' ητιολογημένης αποφάσεως του δημοτικού συμβουλίου, εγκρινομένης υπό του Νομάρχου, να εξαιρεθούν της υποχρεωτικής συνεισπράξεως του φόρου υπό της ΔΕΗ. Αι αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και του νομάρχου, κοινοποιούνται εις την ΔΕΗ μέχρι τέλους του μηνός Νοεμβρίου εκάστου έτους.

10. Ο υπόχρεως εις καταβολήν του φόρου, εις περίπτωσιν αυξήσεως ή μειώσεως της επιφανείας εξ οιουδήποτε λόγου των κατά την παράγραφον 1 χώρων, υποβάλλει συμπληρωματικήν ή τροποποιητικήν κατά περίπτωσιν δήλωσιν εις την ΔΕΗ, δια του εις όν υπάγεται δήμου ή κοινότητος.

11. Ο δήμος ή η κοινότης ενεργεί έλεγχον των κατά το παρόν άρθρον δηλώσεων. Εις περίπτωσιν ανακριβούς δηλώσεως, εις βάρος του υποχρέου καταναλωτού δι' αποφάσεως του δημάρχου ή προέδρου κοινότητος. α) βεβαιούται ο αναλογών προς τον αποκρυβέντα χώρον φόρος και β) επιβάλλεται πρόστιμον, κατά τας διατάξεις του άρθρου 73 του β.Δ./τος της 24-9/20-10- 1958. Η απόφασις αύτη κοινοποιείται εις τον υπόχρεον επί αποδείξει και εις την ΔΕΗ, δια την χρέωσιν του υποβαλόντος την ανακριβή δήλωσιν δια του εν τη αποφάσει ταύτη συνολικού φόρου και προστίμου, αποδιδομένου παρ' αυτής μετά των λοιπών εισπράξεων. Ο δήμος ή η κοινότης εις τον τηρούμενον παρ' αυτώ δι' έκαστον υπόχρεον πίνακα (καρτέλλα), καταχωρίζει και τα στοιχεία των κατά το παρόν άρθρον δηλώσεων, ως και το ποσόν του προς είσπραξιν υπό της ΔΕΗ φόρου.

12. Επί μη καταβολής του κατά το παρόν άρθρον φόρου, η ΔΕΗ προβαίνει εις διακοπήν του ρεύματος, μη επαναχορηγούσα τούτο μέχρις εξοφλήσεως του οφειλομένου φόρου. Εφ' όσον δεν ήθελε ζητηθή η επαναχορήγησις του ηλεκτρικού ρεύματος, η ΔΕΗ γνωστοποιεί εγγράφως τούτο εις τον δικαούχον του φόρου δήμον ή κοινότητα, μετά την διαγραφήν του υποχρέου δια την, μερίμνη αυτού και κατά την κειμένην νομοθεσίαν, είσπραξιν του οφειλόμενου φόρου.

13. Επί διαδοχής του οφειλέτου εις τον ηλεκτροδοτούμενον χώρον, εάν υφίσταται οφειλόμενον ποσόν, η ΔΕΗ γνωστοποιεί εγγράφως εις τον δήμον ή την κοινότητα την τοιαύτην διαδοχήν, ως και κατά το παρά του αποχωρήσαντος οφειλέτου παραμένον ανεξόφλητον ποσόν, δια την είσπραξίν του παρά τούτου. Το ποσόν τούτο δύναται να βεβαιούται και εισπράττεται κατά την κειμένην νομοθεσίαν και εις βάρος του κυρίου ή νομέως του ακινήτου, κατά το χρόνον γενέσεως της οφειλής.
14. Επί μη υποβολής δηλώσεως δια τους υποκειμένους εις τον φόρον του παρόντος άρθρου χώρους, η φωτιζομένη επιφάνεια αυτών προσδιορίζεται καθ' υπολογισμόν υπό των αρμοδίων οργάνων του οικείου δήμου ή κοινότητος. Κατά τον αυτόν τρόπον προσδιορίζεται και η φωτιζομένη επιφάνεια των περί ών πρόκειται χώρων και επί περιπτώσεως αρνήσεως ελέγχου της ακριβείας των υποβαλλομένων δηλώσεων.
Εν τη περιπτώσει ταύτη, η άρνησις δια την διενέργειαν του ελέγχου και το εμβαδόν της πέρα της δηλωθείσης επιφανείας, δέον να προκύπτουν εξ εκθέσεως του εντεταλμένου δια τον έλεγχον οργάνου του δήμου ή της κοινότητος.

15. Εις τας περιπτώσεις της προηγουμένης παραγράφου ο δήμος ή η κοινότης κοινοποιεί εις τον υπόχρεον, επί αποδείξει, απόσπασμα της σχετικής εγγραφής εις τους καταλόγους, ως και αντίγραφον της αποφάσεως του δημάρχου ή προέδρου της κοινότητος, περί επιβολής εις βάρος τούτου των κυρώσεων του άρθρου 73 του από 24-9/20-10-1958 Β.Δ./τος εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων της παραγράφου 11.

16. Κατά των φορολογικών εγγραφών,περί ών η προηγουμένη παράγραφος του παρόντος άρθρου και της αποφάσεως περί επιβολής προστίμου, επιτρέπεται η άσκησις των προβλεπομένων υπό των διατάξεων του άρθρου 72 του Β.Δ./τος της 24-9/20- 10-1958 ως ετροποποιήθη δια του άρθρου 40 του Ν.Δ./τος 4260/1962 "περί ρυθμίσεως θεμάτων αφορώντων εις την Γενικήν Διεύθυνσιν Διοικήσεως του Υπουργείου Εσωτερικών" και του άρθρου 2 του νόμου 505/1976 "περί υπαγωγής εις τα Τακτικά Φορολογικά Δικαστήρια των φορολογικών διαφορών δήμων και κοινοτήτων και της μετονομασίας τούτων εις τακτικά Διοικητικά Δικαστήρια" ενδίκων μέσων, ασκουμένων εντός (20) ημερών από της κοινοποιήσεως του αποσπάσματος της εγγραφής ή της αποφάσεως του δημάρχου ή προέδρου της κοινότητος, της ασκουμένης προσφυγής επαγομένης ανασταλτικόν αποτέλεσμα κατά ποσοστόν ογδοήκοντα επί τοις εκατόν (80%) της οφειλής.

17. Επιτρέπεται η άσκησις των ως άνω ενδίκων μέσων και εν αμφισβητήσει υπό του υποχρέου α) του χαρακτηρισμού του ακινήτου ως εστεγασμένου χώρου, εντός προθεσμίας είκοσι (20) ημερών αρχομένης, επί μεν βεβαιώσεως και εισπράξεως του φόρου υπό του δήμου ή της κοινότητος, από της κοινοποιήσεως του αποσπάσματος της εγγραφής, της ασκουμένης προσφυγής επαγομένης ανασταλτικόν αποτέλεσμα, επί δε της συνεισπράξεως υπό της ΔΕΗ από της λήξεως του χρόνου εξοφλήσεως του πρώτου λογαριασμού, της προσφυγής μη επαγομένης ανασταλτικόν αποτέλεσμα και β) του βεβαιωθέντος ποσού φόρου και προστίμου λόγω υποβολής ανακριβούς δηλώσεως, δια το πέρα του δηλωθέντος εμβαδού, εντός της ανωτέρω προθεσμίας, αρχομένης από της κοινοποιήσεως του αποσπάσματος του βεβαιωτικού καταλόγου ή της αποφάσεως του δημάρχου ή προέδρου της κοινότητος, της προσφυγής επαγομένης ανασταλτικόν αποτέλεσμα κατά ποσοστόν ογδοήκοντα επί τοις εκατόν (80%) του επί πλέον του βάσει της δηλώσεως βεβαιωθέντος ποσού φόρου.

18. Δια την αντιμετώπισιν υπό της ΔΕΗ των δαπανών εισπράξεως του ως άνω φόρου, αύτη παρακρατεί εκ των εισπραττομένων ποσοστόν δύο επί τοις εκατόν (2%).

19. Δι' αποφάσεως του Υπουργού Εσωτερικών, καθορίζεται πάσα αναγκαία λεπτομέρεια δια την εφαρμογήν των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
Επίσης πιο κάτω:
'Αρθρο 22 : Απαλλαγή λογαριασμών Ν.Δ. 309/74 εκ κρατήσεων

1. Οι λογαριασμοί, περί ών αι διατάξεις των άρθρων 1 και 7 του Ν.Δ. 309/74 "περί συστάσεως παρά τω Ταμείω Παρακαταθηκών και Δανείων λογαριασμού υπό τον τίτλον Υπουργείον Εσωτερικών - Εφόδια Υδρεύσεως", απαλλάσσονται από της λειτουργίας των κρατήσεων υπέρ του Ταμείου Ασφαλίσεως Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων.
Τυχόν καταβληθέντα δεν αναζητούνται.

2. Εις τον Υπουργόν των Εσωτερικών ανήκει η αρμοδιότης του καταλογισμού ποσών αχρεωστήτως ή ανοικείως καταβαλλομένων εκ των λογαριασμών της προηγουμένης παραγράφου. Ο καταλογισμός ενεργείται εις βάρος των αχρεωστήτως ή ανοικείως λαβόντων δι' αποφάσεως του Υπουργού Εσωτερικών, τα δε ποσά βεβαιούνται και εισπράττονται κατά τας διατάξεις του κώδικος περί εισπράξεως εσόδων.

Εκδοθείσαι μέχρι του δε καταλογιστικαί αποφάσεις του Υπουργού Εσωτερικών, θεωρούνται νόμιμοι.
Πιο κάτω αναφέρεται:

3. Πας φορολογούμενος ασκών προσφυγήν κατά τας διατάξεις του νόμου 505/76 "περί υπαγωγής εις τα Τακτικά Φορολογικά Δικαστήρια των φορολογικών διαφορών δήμων και κοινοτήτων και της μετονομασίας τούτων εις Τακτικά Διοικητικά Δικαστήρια", δικαιούται όπως αιτήσεται, δια του αυτού δικογράφου της προσφυγής και την δια συμβιβασμού επίλυσιν της μεταξύ αυτού και του δήμου ή της κοινότητος ή του ενοικιαστού υφισταμένης διαφοράς ή αμφισβητήσεως. Εν τη περιπτώσει ταύτη, η παραλαμβάνουσα την προσφυγήν υπηρεσία του δήμου ή της κοινότητος, υποχρεούται όπως διαβιβάση αμελλητί αντίγραφον αυτής εις την κατά την παράγραφον 1 του παρόντος επιτροπήν.
4. Η επιτροπή υποχρεούται όπως, εντός δεκαημέρου προθεσμίας από της παραλαβής του δικογράφου της προσφυγής ορίση ημερομηνία συζητήσεως ουχί μεταγενεστέραν των είκοσιν ημερών από της λήξεως της δεκαημέρου προθεσμίας καλούσα τον αιτούντα ή τον αντίκλητον αυτού τρεις τουλάχιστον ημέρας προς της ορισθείσης δια την συζήτησιν της υποθέσεως. Η πρόσκλησις απευθύνεται εις τον αιτούντα ή τον αντίκλητον αυτού και εις την εν τω δικογράφω της προσφυγής αναφερομένην διεύθυνσιν.
5. Η επιτροπή διαπιστώνουσα ότι συντρέχουν λόγοι μειώσεως ή διαγραφής του βεβαιωθέντος ποσού συντάσσει πρακτικόν εντός εικοσαημέρου από της συζητήσεως της υποθέσεως, υπογραφόμενον και υπό του αιτούντος ή του αντικλήτου αυτού.
Εάν η επιτροπή διαπιστώνη ότι δεν συντρέχουν λόγοι διαγραφής του βεβαιωθέντος ποσού εφ' ού το πρόστιμον ή πρόκειται περί προστίμου αυτοτελώς επιβληθέντος, η μείωσις του προστίμου δεν δύναται να είναι μεγαλυτέρα του πεντήκοντα επί τοις εκατόν (50%) αυτού.
6. Το κατά την προηγουμένην παράγραφον πρακτικόν διαβιβάζεται εις το οικείον δημοτικόν ή κοινοτικόν συμβούλιον εντός πενθημέρου από της λήξεως του κατά την παράγραφο 5 εικοσαημέρου, το οποίον κατά την πρώτην συνεδρίασιν αυτού αποφασίζει περί αποδοχής ή μη της προτάσεως της επιτροπής.
7. Δια της περί αποδοχής της προτάσεως της επιτροπής αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου και μετά τον κατά νόμον έλεγχον αυτής υπό του νομάρχου, τελειούται ο συμβιβασμός της ασκηθείσης προσφυγής καθισταμένης άνευ αντικειμένου.
8. Εάν δεν επιτευχθή ο συμβιβασμός κατά την παρ. 5 ή δεν περαιωθή η διαδικασία τούτου κατά την παρ.7, η υπηρεσία του δήμου ή της κοινότητος διαβιβάζει αμελλητί την προσφυγήν εις το Διοικητικόν Δικαστήριον.

ΠΗΓΗ: http://dontpayert.blogspot.com/2009/11/blog-post.html