11 Μαρτίου ........................... ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!!!!

11 Μαρτίου Γιορτάζουν: Σωφρόνιος
Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού

Γεγονoτα
1811: Έξαρση του κινήματος των Λουδιτών. Εργάτες καταστρέφουν μηχανές κλωστοϋφαντουργείων στο Νότιγχαμ, επειδή τους «κλέβουν» τις δουλειές τους.
1822: Ο Λυκούργος Λογοθέτης με 2.500 Σαμιώτες και ο Μπουρνιάς με 150 Χιώτες που ήταν στη Σάμο, αποβιβάζονται στη Χίο και πολιορκούν την εντός του φρουρίου τουρκική φρουρά.
1912: Νικητής των ελληνικών βουλευτικών εκλογών είναι και πάλι ο Ελευθέριος Βενιζέλος και το Κόμμα των Φιλελευθέρων.
1918: Το πρώτο περιστατικό ισπανικής γρίπης καταγράφεται στις ΗΠΑ. Θα εξελιχθεί σε θανατηφόρα πανδημία, με τους νεκρούς να υπολογίζονται παγκοσμίως σε 20 - 40 εκατομμύρια τη διετία 1918 - 1919.
1941: Το Κογκρέσο των ΗΠΑ ψηφίζει το νόμο περί δανεισμού και εκμίσθωσης, έπειτα από πρόταση του Προέδρου Ρούσβελτ. Πρόκειται για τη στρατιωτική βοήθεια των Αμερικανών στις χώρες που μάχονται τον Άξονα.
1968: Ο Ότις Ρέντινγκ τιμάται μεταθανάτια με χρυσό δίσκο για την επιτυχία του «(Sittin' on) The Dock of the Bay».

Γεννησεις
1921: Άστορ Πιατσόλα, αργεντινός συνθέτης και βιρτουόζος του μπαντονεόν. [θαν. 4/7/1992]
1922: Κορνήλιος Καστοριάδης, έλληνας φιλόσοφος, που αποδεχόταν τον Μαρξ και απέρριπτε το μαρξισμό. [θαν. 26/12/1997]
1950: Μπόμπι Μακφέριν, αμερικανός τραγουδιστής της τζαζ.

Θανατοι
1955: Αλεξάντερ Φλέμινγκ, άγγλος γιατρός που ανακάλυψε την πενικιλίνη. [γεν. 6/8/1881
1978: Σοφία Βέμπο, τραγουδίστρια και ηθοποιός. [γεν. 1910]
2004: Ρένος Αποστολίδης, φιλόλογος, λογοτέχνης και δημοσιογράφος. («Πυραμίδα '67», «Κριτική του Μεταπολέμου», «Κλειδιά», «Κατηγορώ») [γεν. 2/3/1924]

ΓΕΝΕΘΛΙΑ
Γενέθλια




Στα μονοπάτια του καημού
στη γέφυρα του στεναγμού
μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά,
ζωή την κρύα σου καρδιά
είδαν τα μάτια μου
Με κουδουνίστρες πλαστικές
όμορφες και χρωματιστές
με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά
είδαν του κόσμου τ' αγαθά
και συμφωνήσανε
Ήταν το γάλα μου πικρό
και το νεράκι μου γλυφό
που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου,
η μοίρα η κακούργα μου
και με καμάρωνε
Ήταν το κλάμα μου μουντό
σαν κάτι να 'θελα να πω,
μα δεν με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή
για την πουτάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω
Πάνω σε λάσπες και καρφιά
στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή
για να προλάβω τη ζωή,
όμως την πάτησα
μονό το "α" και το "χ"
στη σχολική μου εποχή
πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί"
όπου βρεθώ μ' ακολουθεί
κι ας τριαντάρισα
Έτσι περνούσε ο καιρός
και γω στο δρόμο μου σκυφτός
έκανα όνειρα
Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς
που κολυμπάνε στους αφρούς
και στα λασπόνερα
Στάζει το αίμα της ψυχής,
σαν τις σταγόνες της βροχής
όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή
που μέσα μου αιμορραγεί
ποιος την μοιράζεται
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν...
Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης

Μουσική: Στέλιος Μπικάκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μπικάκης
Αλλες ερμηνείες: Νότης Σφακιανάκης