Μέσα ΄σ'ένα κόσμο που δεν έχει χώρο για μας.....

M Jackson Vs Protopsalti
Καθεστώτα, κάμερες και φώτα
θα τολμήσω να μιλήσω και θα θυμηθώ να ζήσω
άσπροι, μαύροι τρέχουν μες στην πόλη,
τρομοκράτες έχουν γίνει όλοι
μέσα σ’ έναν κόσμο που δεν έχει χώρο για ‘μας.

Γιάπηδες, κράχτες, έφηβοι αντάρτες
κάθε νύχτα μέσα σε μια λίστα
βετεράνοι, Porsche και Armani
μετανάστες κι άνθρωποι στις στάχτες
μέσα σ’ έναν κόσμο που δεν κάνει κάτι για ‘μας.
Τις καρδιές που χτυπάνε στη γη
μ’ ένα τύμπανο εγώ θα ξυπνήσω
δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να μείνει πίσω.
Μια σφραγίδα, μια άλλη γενιά,
μια ελπίδα για κάτι που αλλάζει,
το ταξίδι που θα κάνουμε μαζί κάπου βγάζει.

Κάθε μέρα βόμβες στη σκακιέρα
δε φοβάμαι να μιλήσω, να παλέψω και να ζήσω,
άσπροι, μαύροι, βάζελοι και γαύροι,
τρίτος κόσμος, πύραυλοι και δυόσμος,
μέσα σ’ έναν κόσμο που δεν έχει χώρο για ‘μας.

Τις καρδιές που χτυπάνε στη γη
μ’ ένα τύμπανο εγώ θα ξυπνήσω
χέρι-χέρι να χορέψουμε παρέα όλοι.
Μια σφραγίδα, μια άλλη γενιά,
μια ελπίδα για κάτι που αλλάζει,
το ταξίδι που θα κάνουμε μαζί,
θα μας πάει μακριά, θα μας φέρει πιο κοντά,
λίγο πριν περάσει αυτή η νύχτα,
θα γίνουμ’ όλοι ένα σώμα.

Δεν υπάρχει κάτι να φοβάμαι,
δεν μπορώ να σταματήσω ούτε να τα παρατήσω,
ίδιοι όλοι, σε χωριά και πόλη,
ας μπορούσα μια στιγμή να ζήσω,
σ’ έναν άλλο κόσμο που έχει μάτια μόνο για ‘μας.

Όσα η καρδιά μου θέλει και μπορεί,
είναι αυτά που σκέφτηκες για ‘μένα,
αυτά που μας ενώνουν χρόνια,
σ’ έναν άλλο κόσμο που έχει μάτια μόνο για ‘μας,
μόνο για ‘μας, μόνο για ‘μας.

Σ’ έναν άλλο κόσμο που έχει μάτια μόνο για ‘μας,μόνο για ‘μας, μόνο για ‘μας.