ΕΛΕΟΣ "Αρβανιτόφωνοι Σουλιώτες"

Τι ήταν αυτό πάλι χθες;
Η σημειολογία είναι πολύ σημαντική. Eίναι δυνατόν να "ντύνεται" μουσικά η δραματική προετοιμασία για την έξοδο του Μεσολογγίου, με ένα μη ελληνόφωνο, αρβανίτικο μοιρολόι ή νανούρισμα;
Μπράβο στην καθηγήτρια κα Ευθυμίου που το καυτηρίασε στη συζήτηση που ακολούθησε και έφερε σε δύσκολη θέση τον Πορτοσάλτε και τον Μιχαηλίδη.

"Σκηνή από την έξοδο του Μεσολογγίου/ Εpisode du siege de Missolonghi»,

Πίνακας του Γάλλου ζωγράφου De Lansac, 1828,

-Δημοτική Πινακοθήκη, Μεσολόγγι.

Γιατί βγαίνει η εντύπωση ότι οι "σφαγείς" της Τριπολιτσάς είναι ελληνόφωνοι, ενώ οι ήρωες του Μεσολογγίου, Αρβανίτες.

Και μετά είχαμε τον Τούρκο καθηγητή να λέει περιπαιχτικά ότι "οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι οι υπόδουλοι Έλληνες, που ήταν ένα μίγμα από Αλβανούς, Σλάβους, Τούρκους, Βλάχους και (λίγους) Έλληνες, θα παρουσιάζονταν στους Ευρωπαίους σαν απόγονοι του Σωκράτη"...

Ασφαλώς και υπάρχουν πολλά επιμέρους ζητήματα γύρω από το 1821 που μπορούν να προκαλέσουν και να μας κάνουν να δούμε με πιο καθαρό μάτι την ιστορία μας.

Οι συντελεστές της σειράς όμως, κατά ένα περίεργο τρόπο, έχουν εστιάσει σε κάποια πολύ αμφιλεγόμενα, τα οποία δεν μπορούν να θεμελιώσουν πειστικά, εκ των υστέρων αναγκάζονται να αναδιπλωθούν μπροστά στην κριτική που τους ασκείται και τελικά χάνουν την αξιοπιστία τους.