Κοινωνικά Ιατρεία: δομές που (θα) ενοχλούν το κράτος

Από τον Χρήστο Σύλλα
Οι πρόσφατες ειδήσεις για τις εφόδους της Δίωξης Ναρκωτικών και του ΕΟΦ στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού και στους «Γιατρούς του Κόσμου» δεν είναι οι μόνες. Μια δεύτερη ματιά δείχνει ότι οι τελευταίες έφοδοι εναντίον αυτών των ιατρικών δομών είναι -τουλάχιστον μέχρι σήμερα- η κορυφή του παγόβουνου.

Η αυξανόμενη παρουσία των κοινωνικών ιατρείων-φαρμακείων και οι συμμετοχικές τους δομές απέναντι στο κλειστό σύστημα υγείας που προωθεί η κυβέρνηση προκάλεσε έναν άνευ προηγουμένου συντονισμό και μια «ελεγκτική» απάντηση από την πλευρά του κράτους· μια απάντηση η οποία δεν αποκλείεται να μετουσιωθεί σε πάγια πολιτική.

Η ΜΚΟ «Γιατροί του Κόσμου», ακολουθώντας αυστηρά τα πρωτόκολλα που επιβάλλονται από το ελληνικό κράτος, δέχτηκε μέσα σε δύο μήνες ελέγχους έπειτα από δύο καταγγελίες που προέρχονται από τον ίδιο καταγγέλλοντα. Η οργάνωση προτίθεται να μάθει ποιος είναι πίσω από τις καταγγελίες καθώς ήδη ακολουθεί τις σχετικές νομικές διαδικασίες.

«Μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση όλο αυτό που συνέβη, φαίνεται σαν ενοχλούμε ορισμένους. Έχει σημασία να πούμε ότι η καταγγελία είχε πάει σε πολλούς φορείς, αρχικά στον φαρμακευτικό σύλλογο και μετά στην περιφέρεια. Ενδεχομένως, η καταγγελία δεν είχε το ‘επιθυμητό’ αποτέλεσμα, γι’ αυτό κιόλας εστάλη σε πολλούς αποδέκτες, έτσι ώστε να ‘ενεργοποιηθεί’ κάποιος από αυτούς», λέει στο enfo.gr η Ευγενία Θάνου,διευθύντρια των «ΓτΚ».

Στο Μητροπολιτικό Ιατρείο Ελληνικού, το κλιμάκιο του ΕΟΦ μαζί με άνδρες της Ασφάλειας δεν είναι το πρώτο που πέρασε για έλεγχο του χώρου. Κάποιους μήνες πριν, κλιμάκιο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών είχε αιφνιδιαστικά επισκεφτεί τον χώρο, έπειτα από 3 επιστολές με τις οποίες απαιτούσε επίμονα την αδειοδότησή του.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ιατρικός Σύλλογος εμφανίζεται να «απαιτεί» αδειοδότηση των κοινωνικών ιατρείων και φαρμακείων, κλείνοντας τα μάτια στην τεράστια δουλειά που κάνουν προς όφελος των ανασφάλιστων και των ανέργων αυτές οι δομές αυτοδιαχείρισης.

Στον Βύρωνα, περίπου πριν από 6 μήνες, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο είχε δεχτεί ένα γράμμα-τελεσίγραφο από τον δήμαρχο και τους δυο αντιδημάρχους υγείας, για να αναστείλει τη λειτουργία του.

«Στο γράμμα αναφερόταν ότι το Ιατρείο δεν θα μπορούσε να έχει δικαίωμα λειτουργίας αν πρώτα δεν είχε διαπίστευση από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθήνας», λέει στο enfo.gr o συντονιστής του ΙατρείουΔημήτρης Σουλιώτης. «Ήταν βέβαια μια αήθης ενέργεια του δημάρχου η οποία έτυχε της ανάλογης αντιμετώπισης απ΄ όσους συμμετέχουν σ’ αυτό το εγχείρημα. Διότι καλώς ή κακώς εμείς δεν κρύβουμε ότι είμαστε τμήμα ενός ευρύτερου μετώπου που θέλει να ανατρέψει την κυβερνητική πολιτική», επισημαίνει.

Πρόκειται για μια πολιτική που επιβάλλεται με πρακτικές φρονηματισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πρόσφατο κατέβασμα του πανό που είχε αναρτηθεί στα κάγκελα του Κοινωνικού Ιατρείου Λάρισας.Αφού το ιατρείο έκλεισε, αργά το βράδυ συνεργείο του δήμου κατέβασε το πανό στο οποίο αναγραφόταν το εξής «απαγορευτικό»: «Η Υγεία Είναι Κοινωνικό Αγαθό – Δημόσια Δωρεάν Υγεία για Όλους».

Σε συνομιλία που είχε το Ιατρείο με την υπεύθυνη Αντιδήμαρχο, η τελευταία είπε ότι το πανό πρέπει να κατέβει γιατί «δεν μπορούμε να γράφουμε ό,τι θέλουμε». Όταν μάλιστα η Αντιδήμαρχος ρωτήθηκε από γιατρούς αν συμφωνεί ή όχι με το σύνθημα, δεν έδωσε καμία απάντηση.

Εχοντας κλείσει περισσότερο από έναν χρόνο λειτουργίας και κατευθυνόμενα προς τη δημιουργία ενός πανελλήνιου δικτύου επικοινωνίας και δράσης, τα κοινωνικά ιατρεία-φαρμακεία δείχνουν ότι εκτός από μερική αντικατάσταση του πάλαι ποτέ κράτους πρόνοιας, μπορούν να γίνουν μεγαλύτερες εστίες αντίστασης. Γι’ αυτό εξηγούνται οι ποικίλες ενοχλήσεις εναντίον τους.

Ο Μάκης Μαντάς, γιατρός στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης, επιβεβαιώνοντας την αποφασιστικότητα των γιατρών που έχουν εμπλακεί σ' αυτές τις δομές σχολιάζει:«Έχω την εντύπωση ότι δεν θα κάνουν τίποτα (σ.σ: η κυβέρνηση, το υπουργείο Υγείας) κι ο λόγος είναι ότι δεν θα τους βγει. Αν θέλει κάποιο δικαστήριο να μας καταδικάσει επειδή δεν πληρούμε τις τυπικές προϋποθέσεις, είναι ελεύθερο να το κάνει. Εμείς εδώ όμως, δεν είμαστε χομπίστες-εθελοντές, είμαστε εδώ λόγω της ανάγκης που προκύπτει - και προσπαθούμε να εμπλέξουμε στις δομές αλληλεγγύης τους ίδιους τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, στην γραμματειακή υποστήριξη είτε αλλού».

Τα κοινωνικά ιατρεία έχουν, μεταξύ άλλων, τις ρίζες τους στην περίθαλψη μεταναστών δηλαδή των πιο φτωχοποιημένων και αποκλεισμένων κομματιών τούτης εδώ της χώρας. Το ιατρείο Θεσσαλονίκης είχε ξεκινήσει τη λειτουργία του μ' αυτόν τον τρόπο και αντιλήφθηκε ότι μια τέτοια πρωτοβουλία έπρεπε να συνεχιστεί, όσο η κρίση εντεινόταν. Οι μεγαλύτερες βέβαια «ενοχλήσεις» γίνονται ορατές όταν οι δομές προβάλλουν τις διεκδικήσεις τους.

Ο καρδιολόγος του Μητροπολιτικού Ιατρείου Ελληνικού Γιώργος Βήχας , εξηγεί στο enfo.gr περιπτώσεις όπου έρχεται σε επαφή με τις διοικήσεις των νοσοκομείων για λογαριασμό ανασφάλιστων και φτωχών και διεκδικεί την μη καταβολή χρημάτων από την πλευρά τους. Δεν είναι κι εύκολο.

«Είναι μία από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε διότι με το τέλος της νοσηλείας, τα νοσήλια πάνε στην εφορία του ανέργου, του ανασφάλιστου. Έτσι, απειλείται με κατάσχεση το σπίτι κάποιου που δεν μπορεί να πληρώσει», λέει στο enfo.gr ο Γιώργος Βήχας.

«Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με όσα μέσα διαθέτουμε», επισημαίνει ο Φώτης Ανδρεόπουλος από το Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά, «είναι να πιέζουμε κάθε φορά τις διοικήσεις των νοσοκομείων και το υπουργείο. Με τους εργαζόμενους δεν υπάρχει πρόβλημα, αυτοί κατανοούν».

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι σε κοινωνικό ιατρείο της Αττικής, «μεταμφιεσμένος» Χρυσαυγίτης, θέλοντας να περιηγηθεί στους χώρους του ιατρείου και να ρωτήσει για τη λειτουργία του, «αποκαλύφτηκε» όταν ρώτησε αν οι ιατρικές υπηρεσίες απευθύνονται και σε μετανάστες. Όταν ο γιατρός του απάντησε «φυσικά, δεν τίθεται θέμα», αναστατώθηκε λέγοντας «πως υπάρχουν Έλληνες πατριώτες που δεν συμφωνούν μ' αυτό».

Ο πατριωτισμός του εξαντλήθηκε στο να αφήσει κάποιες υπόνοιες για «παρεμβάσεις», αν και ο γιατρός φάνηκε να τον αποχαιρετά «φαρμακώνοντας τον».

Πολιτικά πάντα.


http://enfo.gr/ar2076