ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΟΣ ΝΕΚΡΟΥ
Μετά την αρχική , πριν από 40 μέρες μεγάλη έκπληξη μου...
....
Ξανα είδα τον θεσμό της οικογένειας να εξυψώνεται μέσα στην κομψότητα, την ιεραρχία και την αγάπη...
Ξανά είδα τον σεβασμό να κυριαρχεί και τις αξίες της πατρότητας , της μητρότητας και της ζωής να επιβραβεύονται και να τιμώνται....
Είδα γιούς και εγγόνια να γονατίζουν στη μνήμη του πατέρα τους , ως ταπεινοί και υπόχρεοι , απλοί και ευγνώμονες άνθρωποι, για το δώρο της ύπαρξης που έλαβαν από αυτόν, αποδίδοντας έμπρακτα το Ευχαριστώ στον άνθρωπο που τους έδωσε ζωή και υπόσταση.... και ξανά- ανατριχιασα...
Θυμήθηκα , από τον ίδιο, τώρα γονατιστό στη μνήμη του πατέρα του , θνητό , τις λέξεις Ελλάδα, Ευλογημένες Ένοπλες Δυνάμεις, Έλληνες, Πατρίδα, Θρησκεία , σε ώρες πένθους να κοσμούν τον λόγο αποχαιρετισμού ενός γιού για τον Άνδρα που τον γεννησε!
Και αισθάνθηκα πάλι , ότι ο νεκρός έζησε ως Ευτυχισμένος Άνθρωπος και Επιτυχημένος Πατέρας ....
Και ένιωσα, πλέον ξανά , πως ο νεκρός ήταν πράγματι ένας ΕΛΛΗΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ !
Και σκέφτηκα , πως και τα παιδιά του ΕΙΝΑΙ πράγματι ΕΛΛΗΝΕΣ Πρίγκηπες και Διάδοχοι ενός ΕΛΛΗΝΑ ΒΑΣΙΛΙΑ...
Και φαντάστηκα, ότι ίσως κάπου, ίσως κάπως, υπάρχει ακόμη ελπίδα για την Ελλάδα.....
Comments
Post a Comment