Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια από τότε για πρώτη φορά μπήκαν σε κάποιες στρατιωτικού τύπου σχολές και τα κορίτσια, στις οποίες μέχρι τότε η εισαγωγή σε αυτές ήταν αποκλειστικό προνόμιο των αγοριών. Αν και είχα μπει μέσω πανελληνίων εξετάσεων στην ανώτατη εκπαίδευση, έδωσα επιπλέον εξετάσεις, κρυφά απο τους γονείς μου, στην πρόσφατα λειτουργούσα και για κορίτσια, ναυτική Σχολή Πλοιάρχων στο κτίριο του ΚΕΣΕΝ, καταρρίπτοντας μαζί με εξαιρετικά τολμηρές γυναίκες, τα μέχρι τότε κατεστημένα, δηλαδή το γεγονός πως μονάχα οι άνδρες αντέχουν να δουλεύουν στο μαγικό αλλοπρόσαλλο της θάλασσαςΟι προτεραιότητες μου αν και δεν ήμουν ακόμα 18 χρονών, ήταν συγκεκριμένες Ηθελα ελευθερία, να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο, να ζήσω περιπετειώδη ζωή, ξεχωριστή εκπαίδευση, ταχεία εξελιξη και συνάμα να εξασφαλίσω υψηλές οικονομικές απολαβές, και κύρος από το επάγγελμά μου. Άλλωστε ημουν απέναντι στα μέχρι τότε δεδομένα και σε όλους που απορούσαν για την επιλογή μου και προσπαθούσαν να με αποτρέψουν, δήλωνα με στόμφο:
- "Εγώ να δεχτώ τα προξενιό του "καλού" γαμπρού, για να με ταΐζει δεν θα το κάνω ποτέ. Δεν θα γίνω το κατοικίδιο κάποιου για να εξασφαλίσω στέγη και τροφή."
Πως να μην αναπολήσω και εκείνες τις μακρινές ημέρες που είχα επιτύχει να είμαι αρχηγός τάξης γυναικών του τμήματος Πλοιάρχων στην Ανώτερη Δημόσια Σχολή Εμπορικού Ναυτικού Ασπροπύργου (ΑΔΣΕΝ/Α). Εννιά μήνες μετά, τελειώνοντας το πρώτο μου τρίμηνο ταξίδι στη Εμπορική γραμμή ανάμεσα Βόλο Λατακια Συρίας, έφυγα από το σπίτι των γονιών μου...
Σήμερα τα κορίτσια κατακτούν δικαιωματικά τις θέσεις που τους αξίζουν, ως απόλυτα φυσικό. Είναι χιλιάδες τα κορίτσια που έχουν ξεπεράσει τα όρια, σε όλα τα πεδία, αλλά δυστυχώς μέχρι και σήμερα το σκοτεινό αλλοπρόσαλλο της ισότιμης επαγγελματικής αποκατάστασης τους δεν έχει επιλυθεί. Τα χρόνια που πέρασαν έμαθα πολλά και κυρίως ότι:
- Τα όρια, υπάρχουν για να ξεπερνιούνται!
Ευγενία Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Msc, BA Επικοινωνιολόγος - τ. Βουλευτής Αττικής - Personality Creator Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων
Και ένα μικρό παράπονο.
Αν και πέρασαν πάρα πολλά χρόνια από τότε όπου κάποιες ταξίδεψαν πολύ και κάποιες καθόλου. Κάποιες ανέβηκαν στην ιεραρχία, ενώ άλλες δίδαξαν και διηύθυναν σχολές Εμπορικού Ναυτικού. Είχα την τιμή να είμαι από τις καπετάνισσες που αποφοίτησαν από τις σχολές μέχρι και σήμερα να εκλεγώ βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου.
Η θάλασσα όμως δεν σταμάτησε να κυλά στο αίμα μας και δεν σταματήσαμε εμείς όλες, να ανήκουμε στην θαλασσινή οικογένεια. Θεωρώ λοιπόν εντελώς άσκοπο τα τελευταία χρόνια να με αποκλείουν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις ίσως κάποιες συγκεντρώσεις μας, για ... πολιτικούς λόγους.
Αλλά αδελφές μου, η καλή η καπετάνισσα στη φουρτούνα φαίνεται! Καλές θάλασσες!!!
Αιτία για την συγκεκριμένη ανάρτηση είναι η συγκίνηση που ένιωσα, με αφορμή την επιτυχία της Μαρίνας Κωνσταντίνου ιπτάμενης αρχισμηνία, που έγινε το 2019, η πρώτη γυναίκα Αρχηγός στην ιστορία της πιο ξεχωριστής και δύσκολης Σχολής στην Ελλάδα της Σχολής Ικάρων της Πολεμικής Αεροπορίας.
Comments
Post a Comment