ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ YOLO, η ΝΕΑΝΙΚΉ ΑΝΕΡΓΊΑ ως ΑΝΏΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΉ

Στις πολλές  αρνητικές πρωτιές της χώρα μας δεν  θα μπορούσε να ξεφύγει η νεανική ανεργία (δηλαδή σε άτομα κάτω των 25 χρονών. Με ποσοστό υπερδιπλάσιο του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ανεργία στην Ελλάδα υπερβαίνει το 32% - ποσοστό στο οποίο δεν συμπεριλαμβάνονται φοιτητές και στρατεύσιμοι. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι νέοι,  παραμένουν εκτός εργασίας και δυστυχώς όχι μόνο μέχρι 25 αλλά και μέχρι 30 ετών. Ωστόσο παρατηρούνται σημαντικές ελλείψεις προσωπικού σε πολλές επιχειρήσεις. Ο πρωτογενής τομέας/γεωργική παραγωγή θεωρείται σχεδόν απεχθής ενώ  σημαντική έλλειψη προσωπικού παρατηρείται σε ξενοδοχεία για εποχικούς ξενοδοχοϋπαλλήλους, στις αεροπορικές εταιρίες για προσωπικό σε υπηρεσίες εδάφους, στις βιομηχανίες κυρίως στη μεταποίηση για εξειδικευμένους τεχνίτες και αναζητούνται χέρια στους μετανάστες και στους εισαγόμενους εργάτες.  Αποτέλεσμα σε ολόκληρη την Ελλάδα, τα ελληνικά χέρια σπανίζουν.
Σχεδόν το δυτικό κόσμο μετά την πανδημία αν και υπάρχει ανάγκη για πρόσληψη υπαλλήλων και εργατών, ιδίως νέων, η ζήτηση εργασίας δεν συναντά την προσφορά Τι συνέβη;
Το εργασιακό περιβάλλον, σε διεθνές επίπεδο, βιώνει μια απρόβλεπτη «εποχή αναταράξεων»  Πολλοί εργαζόμενοι, μπροστά στο παγκόσμιο φαινόμενο του εγκλεισμού (lockdown) που αντιμετώπισαν,  αναθεώρησαν στάση ζωής.  Οι περισσότεροι άνθρωποι  αναθεωρώντας τον τρόπο ζωής τους, επιζητώντας όχι μόνον μισθολογική αύξηση, αλλά ελευθερία κινήσεων, καλύτερες συνθήκες εργασίας, προσωπικό χρόνο και κυρίως προοπτικές επαγγελματικής αναγνώρισης και εξέλιξης. Δεν είναι λίγοι  όσοι θα προτιμήσουν αυτό τον διαφορετικό τρόπο ζωής, στο σπίτι με την οικογένειά και ιδίως εάν μπορεί να συνδυαστεί με τηλεργασία, αναζητήσουν αντίστοιχο εργοδότη που μπορεί να τους τον προσφέρει. Κάποιοι άλλοι, απλά θα αλλάξουν επάγγελμα και ήδη στις ΗΠΑ το τελευταίο εξάμηνο αποχώρησαν από την εργασία τους περίπου 15 εκατομμύρια Αμερικανοί, αλλά και ένα 40% των εργαζομένων σε ΗΠΑ, Αυστραλία, Βρετανία, Καναδά και Σιγκαπούρη δηλώνουν ότι είναι πολύ πιθανόν να παραιτηθούν μέσα στους επόμενους έξι μήνες. 
Και να εδώ η ιδιοτυπία των millenials ή Γενιάς Ζ*, έρχεται για να εμφανίσει το φαινόμενο  «οικονομία Yolo» όπως χαρακτηρίστηκε στις αγγλοσαξονικές χώρες, από τα αρχικά των λέξεων που στην αγγλική σημαίνει «ζεις μόνον μια φορά». Εδώ πάλι οι αγγλοσάξονες προσπαθούν μέσα από τα κείμενά τους να παρουσιάσουν τους νέους του δυτικού κόσμου – και συγκεκριμένα τη Γενιά Ζ – ως κάτι πνευματικά ανώτερο από τον υπόλοιπο κόσμο, καθώς αποφασίσανε να αφιερώσουν όλη τη ζωτικότητά τους στο «γενικό καλό», στη διάσωση του περιβάλλοντος και στην καταπολέμηση της κοινωνικής ανισότητας. Άλλωστε διαπιστώνετε ότι στις  χώρες του δυτικού κόσμου ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού αρνείται να εργαστεί επικαλούμενο το φόβο είτε να μη μολυνθεί από τον κορωνοϊό είτε για να μη μολύνει προσφιλή του πρόσωπα, με τις ΗΠΑ, να ανέρχονται σε περίπου 4,65 εκατομμύρια άτομα!
Και στην Ελλάδα  η ανεργία των νέων, που οφείλεται; Μα στο εκρηκτικό κοκτέιλ που δημιούργησαν:  
·        οι διαρκείς αναστολές εργασίας
·        η πλήρης αποσάθρωση της τεχνικής εκπαίδευσης 
·        η έλλειψη εξειδικευμένων γνώσεων
·        η γενικότερη χαλάρωση στους ρυθμούς ζωής
·        η ιδεολογικοποίηση της ήσσονος προσπάθειας
·        η κρατική επιδοματική πολιτική.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεώρησαν κεκτημένο δικαίωμα να μην εργάζονται και να παραμένουν σε επιδοτούμενη αναστολή εργασίας, αν υπάρχει οικογενειακή στήριξη και χαρτζιλίκι τότε θεωρούν βλακεία να εργάζονται αντί να συμπληρώνουν το εισόδημά τους με κάποιο από τα επιδόματα που έχουν άλλη νομοθετική στόχευση και λειτουργία. Και όμως δαπανούμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε προγράμματα κατάρτισης χαμηλής εξειδίκευσης που παραμένουν ασύνδετα με τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, ενώ αδυνατούμε να δημιουργήσουμε ένα σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα τεχνικής κατάρτισης.
Για να εμπεδώσουμε το μήνυμα του «ζεις μόνον μια φορά» πρέπει πρώτα να μάθουμε να ζούμε αξιοπρεπώς και να επιβιώνουμε στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις και όχι σε δεκανίκια. 
Και στον τομέα αυτό θέλουμε ...δουλειά!

Ευγενία Αρβανίτη-Πρεβεζάνου 

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  

Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων

 
* Η γενιά Ζ, δεν δίνει έμφαση μόνον στις μισθολογικές παροχές, αλλά παίρνει θέση σε κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα, από τη ρατσιστική βία, τις κοινωνικές διακρίσεις και την παγκόσμια ανισότητα και κάνει υπόθεσή της το μέλλον του πλανήτη, το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή.
 Φωτογραφία- Πληροφορίες ATHENS VOICE