Ο λησμονημένος εθνικός φιλελευθερισμός

Οι Έλληνες ως έθνος κατάφεραν να απεξαρτηθούν από την οθωμανική επιβολή πριν από 180 χρόνια. Το μικρό ελληνικό κράτος που συγκροτήθηκε ήταν αποτέλεσμα μιας μακράς πολεμικής αναμέτρησης με τα Τουρκο-Αλβανικά ασκέρια (άτακτα στρατιωτικά σώματα) των Οθωμανών και την μέγιστη απειλή για την επανάσταση: Τον Ιμπραήμ και τα αιγυπτιακά στρατεύματα.

Οι πολιτικές αναταράξεις δεν ήταν απούσες και έτσι η κοιτίδα της επανάστασης στην Ρούμελη και στο Μοριά βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο. Οι εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ των Ελλήνων ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με την διαχείριση της εξουσίας. Όπως και σήμερα έτσι και στις απαρχές της εθνικής οικοδόμησης ο πολίτικος καιροσκοπισμός, το κυνήγι την εξουσίας, η πολιτική οσφυοκαμψία και όλες οι εκφάνσεις του πολιτικαντισμού (υπόγειες δραστηριότητες, μυστικές συναντήσεις, εκμετάλλευση χρήσιμων, τότε , ηλιθίων ενάντια σε ενοχλητικές μορφές {βλέπε Καραϊσκάκης εναντίον Κολοκοτρώνη}, οι δολοφονίες και οι τάσεις ενδοτισμού προς τον εχθρό, η υποκίνηση «εξεγέρσεων», η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. ) .

Mέσα σε όλον αυτόν το πολιτικό χάος και την επαναστατική αβεβαιότητα ο Ελληνικός Λαός , οι Ρωμιοί πλήρωναν το τίμημα: Το τίμημα της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας!!!

Σε όλη την Ευρώπη ο εθνικισμός και ο φιλελευθερισμός ήταν οι ιδεολογίες που διασπείρονταν με την δυναμική πανδημίας. Οι λαοί εξεγείρονταν λόγω της καταπίεσης κοινωνικής και εθνικής. 0 19ος αιώνας ήταν ο αιώνας των συνεχών επαναστάσεων σε όλη την Ευρώπη αλλά και στα Βαλκάνια που τελούσαν υπό Οθωμάνικη κατοχή.

Στα νότια της βαλκανικής όπου διαβιούσε και το μεγαλύτερο μέρος των Ελληνο-συνείδητων χριστιανών της αυτοκρατορίας ο 19ος δεν ήταν παρά ο αιώνας της λύτρωσης και της ευόδωσης όλων των προηγούμενων προσπαθειών για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.

Οι μισοπεθαμένοι ρωμιοί, οι ραγιάδες είχαν αποφασίσει πως η μοίρα τους ήταν διαφορετική από αυτήν που φανταζόταν ο Σουλτάνος στην Υψηλή πύλη και από αυτήν που πίστευε ο αδίστακτος και υπερ-αυταρχικός Μέττερνιχ. Η Ιερή συμμαχία δεν ήθελε ο ιδρώτας του φιλελευθερισμού να γίνει ποτάμι.

Ο Μέτερνιχ δεν ήθελε να επικρατήσουν τα ιδανικά του φιλελευθερισμού που δεν πήγαζαν ,βέβαια, από την Γαλλική Επανάσταση αλλά από τα έγκατα της , τις τεκτονικές στοές.

Η συνωμοσιολογία έχοντας κατακλύσει με απίθανο όγκο αληθοφανών ψευδών η φανταστικών σημαντικούς τομείς της πολιτικής και την ιστορίας , δίνει κατά τεκμήριο την δυνατότητα της συκοφάντησης πραγμάτων τάσεων και δεδομένων ιστορικά επιβεβαιωμένων, από σοβαροφανείς-ιδιοτελείς ιστοριογράφους, που σπεύδουν να κατηγοριοποιήσουν ως αντιεπιστημονικό όποιον τα φέρνει στο προσκήνιο και τα εντάσσει στα κενά που δημιουργούνται κατά την διάρκεια της συγκρότησης του ιστορικού πάζλ.

Ελληνική Επανάσταση: Ένα εντελώς ξεχωριστό θηρίο!!!

Η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε με εντελώς διαφορετικό στόχο από της επόμενες για αυτό και πρέπει να γίνει ξεκάθαρο εξαρχής ότι αποτελεί ένα ξεχωριστό θηρίο με ιδιαίτερες προθέσεις και οριοθετημένους στόχους, που δυστυχώς η παλαιότερη αλλά και κυρίως η σύγχρονη σκόπιμα η όχι

αποφάσισαν αν μην παρουσιάσουν με σαφήνεια.

Ας εκκινήσουμε από αφετηρία του μεγάλου κόλπου που είχαν στήσει η Ρωμίοι στον «σίγουρο» Σουλτάνο. Πρώτα κάποιοι «τυχάρπαστοι» σκέφτηκαν πως καλό θα ήταν να αποκτήσει η όλη προσπάθεια μια δομή- μια οργανωτική δομή που προετοίμαζε το έδαφος για τον ξεσηκωμό και…… την ανασύσταση!!!!

Η εταιρία των φίλων , σε μας γνωστή και ως φιλική εταιρία αποτέλεσε την πρώτη επιτυχημένη μυστική προσπάθεια των Ελλήνων. Για μια φορά μετά από δεκάδες άλλες αποτυχημένες προσπάθειες οι «ευκολόπιστοι» Ρωμιοί είχαν ζυγίσει τα πράγματα και είχαν καταλάβει. «Αν δεν κινήσουμε τα κουπιά μόνοι μας μέχρι να πιάσει ούριος άνεμος θα μείνουμε για πάντα σκλαβωμένοι. Και φυσικά «κανένα ομόδοξο η ετερόδοξο χριστιανικό έθνος δεν θα έδινε αέρα στα πανιά μας»

Η εταιρία ήταν μια άλλη καινοτομία του Ελληνικής πολυπραγμοσύνης.

Οι ιδρυτές της είχαν φροντίσει να πάρουν όλα τα στοιχεία που χρειάζονταν από την μασονική παράδοση (εξού και οι τρεις πρώτοι βαθμοί της φιλικής που παραπέμπουν στους βαθμούς του μαθητή του εταίρου και του Διδασκάλου) και προσάρμοσαν το τυπικό στα δεδομένα του σκοπού. Ο όρκος είναι φανερά επιθετικός προς τον τύραννο κυβερνήτη και η υπόσχεση για εκδίκηση δίνεται στον Θεό. Μια εταιρία μυστική , με εθνικό στόχο ,με θρησκευτικό χρώμα και άρα άσχετη με τον τεκτονικό κορμό και τις παρα-τεκτονικές μυστικές εταιρίες που προετοίμασαν τις κοινωνικές εξεγέρσεις στην Δυτική Ευρώπη.

Ο αντικειμενικός στόχος της Φιλικής!!

Ο όρος αντικειμενικός σκοπός είναι κατεξοχήν όρος της γεω-στρατηγικής και όρος χρησιμοποιούμενος από τα στρατιωτικά επιτελεία και τις επιτροπές χάραξης αμυντικής πολιτικής. Η πολιτική της Φιλικής όμως δεν ήταν αμυντική, ήταν άκρως επιθετική είχε όμως αντικειμενικό στόχο: την ανασύσταση της Ελληνορωμαικής Αυτοκρατορίας. Αντικειμενικός στόχος ήταν η ανακατάληψη της Πόλης Όσο και αν οι μετα-μοντέρνοι ιστορικοί θέλουν να υποβαθμίσουν προσωπικότητες όπως ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, το στρατηγικό σχέδιο του

ήταν απλό όσο και δύσκολο στην εφαρμογή του(αν όχι αδύνατο).

Το μεγάλο κόλπο θα γινόταν το 1821 , σε δυο μέτωπα. Ο Σουλτάνος είχε πληροφορηθεί τις κινήσεις των Ρωμιών καθώς η Φιλική είχε χάσει την μυστικότητα της με τα χιλιάδες μέλη που είχαν μυηθεί από άλλα μέλη, χαμηλόβαθμα κυρίως. Όμως δεν πίστευε τις διαδόσεις, θεωρούσε ότι οι άπιστοι Ρωμιοί δεν πρόκειται να σηκώσουν κεφάλι και να αμφισβητήσουν την κάλπικη παντοδυναμία του.

Έκανε λάθος!!

Οι Έλληνες εμπρηστές είχαν αποφασίσει: θα έβαζαν «φωτιά» σε δυο διαφορετικά μέτωπα της κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Υψηλάντης στις Παραδουνάβιες και οι Οπλαρχηγοί στον Νότο ,στην Αδούλωτη Πελοπόννησο και Ρούμελη , στις φωλιές του συνωμότη ελληνισμού.

Η πρώτη φωτιά έσβησε με το τέλος του Ιερού λόχου, του λόχου των μορφωμένων εκείνων σπουδαστών που είχαν εξεγερθεί για την πατρίδα, την δικαιοσύνη, την ελευθερία , το έθνος!!! Αυτή η ελληνική εκ βορρά εξόρμηση δεν επέτυχε γιατί βασίστηκε στην ελπίδα ότι τα βαλκανικά χριστιανικά έθνη θα ξεσηκωθούν εναντίον του Τύραννου Μουσουλμάνου ηγεμόνα. Μα γιατί να κινδυνεύσουν αυτοί για να πετύχει ο Ελληνισμός; Ποιο το όφελος από την εφαρμογή των σχεδίων του Ρήγα; Θα πολεμούσαν αυτοί για να εδραιωθεί η Βλαχομπογδανία με επικεφαλής τους Έλληνες; Όχι.

Η δεύτερη φωτιά ,όμως, είχε σαρώσει τις νότιες επαρχίες του Σουλτάνου και ο άνεμος της νίκης στην Τρίπολη την είχε δυναμώσει σε τέτοιο βαθμό που να ανησυχούσε την Υψηλή Πύλη. Όσο και αν προσπάθησε όμως ούτε ο ελληνικόςεμφύλιος ούτε οι αιγυπτιακές ορδές κατάφεραν να την σβήσουν. Και έτσι το 1830 υπό την μαεστρική καθοδήγηση του σεβάσμιου Κυβερνήτη του Ιωάννη Καποδίστρια (Giovani Capo di istria) ο εφιάλτης της πύλης και της πόρνης δύσης απέκτησε υπόσταση. Το αναθεωρητικό κράτος που ταύτιζε την ανασύσταση με τον εθνικό φιλελευθερισμό μόλις άρχισε την μακρά πορεία για την αναδόμηση της Ανατολής.

Η μεγάλη εξόρμηση

Σιγά –σιγά και μέσα από αντιξοότητες ο ελληνικός στρατός μικρός και αδύναμος, ηττημένος το 1879 ήταν έτοιμος για την μεγάλη εξόρμηση. Τα πιόνια είχαν στηθεί. Η Ελλάδα και το «ανύπαρκτο και ασυνεχές» Ελληνικό έθνος είχαν καταφέρει να ανακτήσουν τα νότια εδάφη της αυτοκρατορίας. Το δεύτερο αεροπλανοφόρο της μεσογείου η Κρήτη είχε ενωθεί , τα νησια του Ιονίου μαζί με την μητέρα πατρίδα του πρώτου ηγέτη των ελλήνων, την Κέρκυρα ,είχαν ενωθεί, η επαρχία των Μυρμιδόνων, η Θεσσαλία είχε και αυτή επανέλθει στην κυριότητα του Ελληνισμού. Μπροστά στον στρατό της ανασύστασης -τον μοναδικό στρατό που μπορούσε να καυχιόταν ότι είχε

αυτοκρατορικές φιλοδοξίες – βρισκόταν η Οθωμανική επαρχία της Μακεδονίας. Αριστερά της, η Ήπειρος, μια άλλη κλεμμένη περιουσία του Ελληνισμού. Και το ελληνικό ασκέρι τα κατάφερε , πήρε πίσω τα χώματα της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Νικηφόρος και τροπαιούχος σε δυο πολέμους: στον πρώτο ενάντια στους Οθωμανούς και στον δεύτερο ενάντια στους χριστιανούς Τατάρους των Βαλκάνιων, τους Βούλγαρους.

Η πορεία συνεχίστηκε μέχρι τα βάθη της Μικράς Ασίας 12 χιλιόμετρα μακριά από την έδρα του υποχωρούντα εχθρού. Ο Στρατός δεν άντεξε. Λύγισε!!! Ο εθνικός διχασμός και οι φίλες –σύμμαχες χώρες τον είχαν παγιδεύσει. Η υποχώρηση ήταν δεδομένη. Το ολοκαύτωμα και ο διωγμός, το ίδιο.

1940 - Η αναβάπτιση του Ελληνικού θράσους.

Μετά το 1922 η Ελλάδα ήταν ένα πληγωμένο θηρίο, ο ελληνικός λαός είχε χάσει την ελπίδα για ανασύσταση. Μεγάλη ιδέα, Κωνσταντινούπολη, Εθνική ολοκλήρωση! Περασμένα μεγαλεία διηγόντας τα …

Και ξαφνικά το μοιρολόι σταματά. Το ημερολόγιο γράφει 28 Οκτωβρίου 1940. Ο εχθρός χτυπά την πόρτα. Θέλει να ανασυστήσει την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η πόρνη Ρώμη ,όμως, προσκρούει στον Ρωμαίικο λίθο.

Ο κυβερνήτης και πολιτικός δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς δέχεται την επίσκεψη του Ιταλού πρέσβη στην οικία του. Ο εκπρόσωπος της Φασιστικής  Ιταλίας του ζητά γη και ύδωρ. Ο Φασίστας Έλληνας κυβερνήτης δεν διστάζει!! Αρνείται να παραδώσει την Ελλάδα αμαχητί, αρνείται να προδώσει και τα δικά του ιδανικά, αρνείται να προδώσει την πατρίδα, την ελευθερία το έθνος.

Και οι έλληνες , ο ελληνικός λαός υποδέχεται τον εισβολέα με ένα χαμόγελο.

Δεν τον ενδιαφέρει ότι υπερασπίζεται μια δικτατορική κυβέρνηση γιατί δεν υπερασπίζεται τα πρόσωπα, δεν υπερασπίζεται την πολιτική εξουσία αλλά την πολιτειακή του ελευθερία, το ελληνικό κράτος. Μπροστά στα μαύρα σχεδία οι Έλληνες στρατιώτες αντιτάσσουν το χαμόγελο τους και το θράσος τους. Και μια τρελή ιδέα ξαναμπαίνει στο μυαλό τους . Μπροστά στην επερχόμενη θύελλα και στην υπεροχή του αντίπαλου, οι έλληνες έχουν στο μυαλό τους «οικόπεδα»!! Εκεί που ο πολιτισμένος κόσμος της δύσης περιμένει την μικρή Ελλάδα να χαθεί από στιγμή σε στιγμή, ο ελληνικός στρατός διαλύει την επίθεση του αλαζόνα εχθρού και φορά ξανά τον αγαπημένο του μανδύα, το μανδύα της ανασύστασης.

Ο νέος αντικειμενικός στόχος είναι διττός: οι Ιταλοί στην θάλασσα και το οικόπεδο της Βόρειας Ηπείρου πίσω στον ιδιοκτήτη του. Και το επιτυγχάνει!!

Εκδιώκει τους ιταλούς προς την Αδριατική και επελαύνει ακάθεκτος προς την Βόρεια Ήπειρο. Τα περασμένα μεγαλεία παύουν να είναι περασμένα , είναι σύγχρονα και μάλιστα κερδισμένα με πανάκριβο ελληνικό αίμα.

Ο Αδόλφος Χίτλερ ,εκνευρισμένος και γοητευμένος από την καταραμένη ράτσα των ελλήνων, στέλνει τα στρατεύματα του στην Βαλκανική για να απαλλαχτεί από τον βραχνά την ελληνικής «ανυπακοής». Ο ελληνικός στρατός υπό το βάρος τριπλής εισβολής (Ιταλοί , Γερμανοί και «οι αδελφοί μας» Βούλγαροι) ηττάται κα παραδίνεται.

Ο εφιάλτης της τριπλής κατοχής αρχίζει. Και μαζί του αρχίζει ο αγώνας για την αξιοπρέπεια την ελευθερία και την ανάσταση του Ελληνισμού. Η εθνική αντίσταση και το ολοκαύτωμα των ελλήνων κατά την κατοχή σφραγίζουν την συμφωνία του ελληνικού λάου με την μοίρα του. Μια μοίρα που είναι συνυφασμένη με τον εθνικό φιλελευθερισμό της

Συμπεράσματα

Κανένας ιστορικός, κανένας πολίτικος επιστήμονας η επίδοξος ιστορικός ερευνητής δεν είναι δυνατόν να κατανοήσει το ελληνικό φαινόμενο και να το αναλύσει αν δεν διερευνήσει τον αυταπόδεικτα σημαντικό ρολό που έπαιξε στην υποστασιοποίηση του, το ιδεολογικό υποσύνολο του φιλελευθερισμού , που ονομάζεται εθνικός φιλελευθερισμός.

Επιπροσθέτως οι ιστορικές προσεγγίσεις και οι κοινωνιολογικές αναλυτικές προσπάθειες δεν πρέπει να ακρωτηριάζουν την ολότητα του ελληνικού  φαινομένου , απαλείφοντας σκοπίμως για μεθοδολογικούς η πολιτικούς λόγους την ξεχωριστή θέση που κατέχει στο αντεπαναστατικό απελευθερωτικό εγχείρημα, η ιδέα την ανασύστασης του Ανατολικού Ελληνορωμαϊκού Χριστιανικού κράτους, με έδρα την Κωνσταντινούπολη.

Ιωάννης Κανελλόπουλος
Απόφοιτος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας. Φοιτητής Νομικής (LLB.)

http://www.scribd.com/doc/26607465/%CE%9F-%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82