Μια παλιά ιστορία.....

Οι άνθρωποι που σέβονται την χώρα τους,
σέβονται και την γλώσσα τους και
δεν την αλλάζουν με άλλη
ακόμα και αν γνωρίζουν άλλες γλώσσες.
ΕΜΕΙΣ;
Ένα βράδυ, πριν 25 χρόνια, στο Μοναστηράκι να πίνω μπύρες με έναν Γάλλο για 5 ώρες και να προσπαθούμε να συννενοηθούμε αυτός μιλώντας γαλλικά – που εγώ δεν καταλάβαινα γρί – και εγώ αγγλικά.

Μου έφτιαχνε σχέδια, παντομίμες αλλά αγγλικά δεν μίλαγε, ούτε λέξη.
Και κάπου ξημερώματα και μάλλον με την βοήθεια της μπυροποσίας και αφού ήθελε να μου πεί μια ιστορία για το που πολέμησε ο παππούς του στον Α’ Βαλκανικό πόλεμο στην Θεσσαλονίκη άρχισε να μου μιλάει …αγγλικά!
Και όταν τον ρώτησα έξαλλη και εκτός εαυτού «γιατί παιδευόμαστε τόσες ώρες αφού γνωρίζεις αγγλικά» τι μου απάντησε;
- «Επειδή τα γαλλικά είναι ανώτερη γλώσσα από τα αγγλικά!».
Και .. φρίκαρα εντελώς! τότε…
Τώρα βλέπω πόσο δίκιο είχε ένας 25χρονος να μην καταδέχεται να μιλάει αγγλικά.
Εμείς βέβαια τότε, ως μελλοντικά γκαρσόνια των βορειοευρωπαίων συνεταίρων μας θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε εντελώς τα δύσκολα ελληνικά και να μιλάμε απλώς 4 επιπλέον ξένες γλώσσες για να βρίσκουμε δουλειά.-

Comments