XAΣAME ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ : Mια νέα ιδιότυπη κατοχή

Η έννοια της εθνικής κυριαρχίας τουλάχιστον στο πεδίο της οικονομίας και της οικονομικής πολιτικής, αποτελεί φρικτή φάρσα. Η παλιά λογική της ψωροκώσταινας και των ιστορικά πιο άθλιων καθεστώτων εθνικής υποτέλειας γνωρίζει νέα μεγαλεία.
Η πολιτική ηγεσία της χώρας νοιάζεται μόνο για το πώς θα «αποκαταστήσει την αξιοπιστία της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές», δηλαδή στους κερδοσκόπους.
Και για να το πετύχει είναι διατεθειμένη να τα δώσει όλα, ό,τι και να της ζητηθεί.
Η χώρα μας, οδηγείται σε ένα ασφυκτικό καθεστώς δημοσιονομικής κατοχής, γιατί η «δημοσιονομική προσαρμογή» που ζητούν οι αγορές και οι Βρυξέλλες ισοδυναμεί με πολιτική αυτοχειριασμού, καταστροφής και διάλυσης.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι δυνατόν, κάποιοι να θέλουν τη Ελλάδα μας να πάει στο ΔΝΤ!
Όλοι γνωρίζουν πως το να παίζεις με την υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων του δημοσίου προκειμένου να προσφύγεις ΣΤΟ Δ.Ν.Τ., ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ το να ρίξεις μία ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΒΟΜΒΑ ΣΤΟ ΓΕΙΤΟΝΑ επειδή, είχε δυνατά τη μουσική. Θα ανατιναχτεί λοιπόν και το σπίτι σου.
H κατάρρευση των ομολόγων ενός κράτους, είναι ουσιαστικά το τέλος του παιχνιδιού.
Η Ελλάδα, έχει καταδικαστεί σε ολοκληρωτική καταστροφή, προκειμένου με την τελευταία ικμάδα της οικονομίας της, με ό,τι έχει απομείνει από την αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων και της εγχώριας αγοράς να συνεχίσει να πληρώνει τους δανειστές της.
Η κυβέρνηση έχει ήδη παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στις Βρυξέλλες και τις αγορές. Δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να υποτάσσεται στις έξωθεν εντολές. Άλλωστε, το κύριο μέλημα των Βρυξελλών ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, αυτής καθαυτής, αλλά να αποφευχθεί για όσο αυτό είναι δυνατό η επίσημη ανακοίνωσή της.
Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, εμείς, οι απλοί εργαζόμενοι δεν έχουμε απλά να αντιμετωπίσουμε μια άγρια αντιλαϊκή πολιτική, αλλά την χρεωκοπία ενός ολόκληρου συστήματος που καταρρέει και μας απειλεί συμπαρασύροντας ολόκληρη τη χώρα και τους πολίτες.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Να αναζητήσουμε πρόσθετες πηγές δανεισμού;
Να αναζητήσουμε ευρωομόλογα, λαϊκά ομόλογα, κινέζικα, ρωσικά ή αραβικά κεφάλαια, κ.λπ., προκειμένου να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τον φόρο αίματος στους δανειστές κερδοσκόπους;
Ή ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ τον φαύλο κύκλο του δανεισμού;
Κι αυτό μπορεί να γίνει προς όφελος της χώρας και του λαού της μόνο με έναν τρόπο:
την μονομερή παύση πληρωμών προς τους δανειστές.
Στο κάτω-κάτω της γραφής εμείς, οι εργαζόμενοι δεν έχουνμε καμιά υποχρέωση να αποπληρώσουμε χρέη, που αποτελούν προϊόντα τοκογλυφίας, ρεμούλας και κερδοσκοπίας. Και τα οποία τα έχουμε ήδη πληρώσει διπλά και τρίδιπλα όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Είμαστε παντελώς ανοχύρωτοι απέναντι στις πιο ασύδοτες δυνάμεις της αγοράς και λειτουργούμε ως αναλώσιμο είδος για τα διευθυντήρια της Ευρωζώνης.
Όσο βρισκόμαστε, υπό το καθεστώς του ευρώ υποχρεωτικά εκτεθέμεθα στις πιέσεις, τους εκβιασμούς και τις επιδρομές της διεθνούς κερδοσκοπίας.
Συνεπώς, η οικονομία μας, πρέπει να αποκτήσει τη νομισματική της ελευθερία.
Πρέπει να φέρουμε την οικονομία μας σε τέτοια θέση, ώστε:
α) να απελευθερώσει τις δυνατότητές της,
β) να ανασυγκροτήσει την παραγωγική της βάση και
γ) να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που προσφέρει η διεθνής οικονομική ζωή.